ต่อไป »

[เมื่อวานหลังจากถ่ายที่สะพานเฉลิมกาญจนาจนมืดค่ำแล้วผมก็พาสองท่านมาหาที่กินที่นอนครับ..นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาที่นี่..จึงยังไม่มีข้อมูลเลย..มาถึงสะพานข้ามคลองปากประก็มืดไปหมด..สองข้างทางบ้านเรือนปิดไฟไร้ผู้คน..เห็นป้ายนีออนไลท์ของร้านอาหารชื่อ"บางชาม"เลยขับรถตามเข้าไป...เพราะยังไงๆก็มีที่กินแล้ว..เป็นร้านอาหารที่อยู่ริมคลองปากประนั่นแหละครับ..อาหารอร่อยแต่เผ็ด..อาไห่กินไปสูดปากไป..ฮ่าๆๆ..ผมถามน้องเด็กเสริฟตาคมสมเป็นสาวใต้เรื่องที่นอน...น้องเค้าไปเอานามบัตรมาให้..ผมโทรไปก็ได้ที่นอนที่ wetland camp ครับ..เมื่อมาถึงเวทแลนด์ผมก็ติดต่อเจ้าของรีสร์อทเพื่อเช่าเรือที่จะพาเราออกไปถ่ายหัวรุ่งพรุ่งนี้..ก็ได้สมประสงค์ครับ..ราคาเช่าเรือห้าร้อยบาท..พาไปราวสองชั่วโมง..หนทางอยู่ที่ปากดั่งคำโบราญว่าไว้จริงๆ...ฮ่าๆๆ..ผมนัดให้เรือมารับที่ท่าเรือตอนตีห้า..แต่แสงยังไม่ได้...ก็กินกาแฟรอที่ท่าเรือจนออกมาถ่ายใบแรกนี่ตอนตีห้าสี่สิบนาทีครับ]

เมื่อวานหลังจากถ่ายที่สะพานเฉลิมกาญจนาจนมืดค่ำแล้วผมก็พาสองท่านมาหาที่กินที่นอนครับ..
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาที่นี่..จึงยังไม่มีข้อมูลเลย..มาถึงสะพานข้ามคลองปากประก็มืดไปหมด..สองข้างทางบ้านเรือนปิดไฟไร้ผู้คน..
เห็นป้ายนีออนไลท์ของร้านอาหารชื่อ"บางชาม"เลยขับรถตามเข้าไป...เพราะยังไงๆก็มีที่กินแล้ว..
เป็นร้านอาหารที่อยู่ริมคลองปากประนั่นแหละครับ..อาหารอร่อยแต่เผ็ด..อาไห่กินไปสูดปากไป..ฮ่าๆๆ..
ผมถามน้องเด็กเสริฟตาคมสมเป็นสาวใต้เรื่องที่นอน...น้องเค้าไปเอานามบัตรมาให้..ผมโทรไปก็ได้ที่นอนที่ wetland camp ครับ..
เมื่อมาถึงเวทแลนด์ผมก็ติดต่อเจ้าของรีสร์อทเพื่อเช่าเรือที่จะพาเราออกไปถ่ายหัวรุ่งพรุ่งนี้..ก็ได้สมประสงค์ครับ..ราคาเช่าเรือห้าร้อยบาท..พาไปราวสองชั่วโมง..
หนทางอยู่ที่ปากดั่งคำโบราญว่าไว้จริงๆ...ฮ่าๆๆ..ผมนัดให้เรือมารับที่ท่าเรือตอนตีห้า..แต่แสงยังไม่ได้...ก็กินกาแฟรอที่ท่าเรือจนออกมาถ่ายใบแรกนี่ตอนตีห้าสี่สิบนาทีครับ

[ไม่รู้ทำไมภาพกลุ่มนี้ทำให้ผมนึกถึงหนังฝรั่งเรื่อง Water World.ครับ]

ไม่รู้ทำไมภาพกลุ่มนี้ทำให้ผมนึกถึงหนังฝรั่งเรื่อง Water World.ครับ

[และแล้วสิ่งที่เราเฝ้ารอด้วยความหวังก็ค่อยๆโผล่พ้นน้ำขึ้นมาครับ..ผมบอกน้องบอยคนเรือให้บึ่งไปยังยอตัวที่หมายตาไว้แต่แรกนั่นทันที..เพราะนาทีทองแบบนี้มีไม่นานครับ..มันเป็นยอตัวสุดท้ายจึงไม่มีฉากหลังอื่นใดมารบกวนสายตา...และที่แน่ๆคือมีคนกำลังยกอยู่ครับ(บางตัวยอยังสมบูรณ์..แต่ไม่มีคนมายก)]

และแล้วสิ่งที่เราเฝ้ารอด้วยความหวังก็ค่อยๆโผล่พ้นน้ำขึ้นมาครับ..ผมบอกน้องบอยคนเรือให้บึ่งไปยังยอตัวที่หมายตาไว้แต่แรกนั่นทันที..เพราะนาทีทองแบบนี้มีไม่นานครับ..
มันเป็นยอตัวสุดท้ายจึงไม่มีฉากหลังอื่นใดมารบกวนสายตา...และที่แน่ๆคือมีคนกำลังยกอยู่ครับ(บางตัวยอยังสมบูรณ์..แต่ไม่มีคนมายก)

[ถ่ายกันอุตลุต..เพราะช่วงพระอาทิตย์ขึ้นนี่มีเวลาแค่แป็บเดียวครับ..ผมนี่ใส่มาสองสามร้อยใบเลย..ใช้เลนส์ 10-17และ17-50 มิล..เพราะ 24-105 มิลให้อาไห่ไปใช้เพราะเค้ามีเลนส์ไวด์ติดมาแค่ 16-35 และเทเล 70-200 เอฟ 2.8ส่วนคุณหลินใช้ 16-35 และ 100-400 มิล..]

ถ่ายกันอุตลุต..เพราะช่วงพระอาทิตย์ขึ้นนี่มีเวลาแค่แป็บเดียวครับ..ผมนี่ใส่มาสองสามร้อยใบเลย..
ใช้เลนส์ 10-17และ17-50 มิล..เพราะ 24-105 มิลให้อาไห่ไปใช้เพราะเค้ามีเลนส์ไวด์ติดมาแค่ 16-35 และเทเล 70-200 เอฟ 2.8
ส่วนคุณหลินใช้ 16-35 และ 100-400 มิล..

[ถ่ายมาเป็นแนวซิลลูเอ็ททั้งหมด..เป็นภาพต่อเนื่องที่เน้นการยกยอที่ใช้น้ำหนักตัวขึ้นไปทางหางยอเพื่อยกตัวยอให้พ้นน้ำและใช้สวิงก้านยาวตักปลาที่ติดยอมา..ก็ไม่รู้ว่าใครได้มุมย้งไงกันบ้างหรอกครับ...เพราะนั่งเรือลำเดียวกันแต่คนละมุม..หัวเรืออาไห่-กลางเรือคุณหลิน-ท้ายเรือคือผม..แถมน้องบอยคอนโทรลเรือลำบากเพราะมีลมโชยมาอ่อนๆครับ..]

ถ่ายมาเป็นแนวซิลลูเอ็ททั้งหมด..เป็นภาพต่อเนื่องที่เน้นการยกยอที่ใช้น้ำหนักตัวขึ้นไปทางหางยอเพื่อยกตัวยอให้พ้นน้ำและใช้สวิงก้านยาวตักปลาที่ติดยอมา..
ก็ไม่รู้ว่าใครได้มุมย้งไงกันบ้างหรอกครับ...เพราะนั่งเรือลำเดียวกันแต่คนละมุม..หัวเรืออาไห่-กลางเรือคุณหลิน-ท้ายเรือคือผม..แถมน้องบอยคอนโทรลเรือลำบากเพราะมีลมโชยมาอ่อนๆครับ..

[ย้ายมุม...เข้ามาใกล้"หลักแต่ง"..คือหลักไม้ที่ปักไว้เพื่อขึงเชือกไปรั้งขอบตาข่ายยอทั้งสี่ด้าน..เพื่อบังคับให้ยออยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องเหมาะสม..ไม่ถูกกระแสน้ำพัดพาเอียงข้างไปมาครับ..ที่ได้ภาพมาเยอะเพราะผมจ้างแอคเตอร์ครับ..คือเค้าก็เป็นเจ้าของยอนี่นั่นแหละ..และนี่ก็คือการทำงานของเค้า...แต่ผมให้เค้ายกขึ้น-ลงโดยไม่ต้องพะวงว่ามีปลาในยอหรือไม่..เพราะเราจะถ่ายภาพกับดวงตะวันด้านหลังซึ่งมันกำลังลอยสูงโด่งไปเรื่อยๆ..ขืนรอปลาก็ไม่ทันกันพอดี..ให้เค้าทำงานสิบนาทีแลกกับค่าแรง 300 บาท..วินๆด้วยกันทั้งคู่...อิๆๆ]

ย้ายมุม...เข้ามาใกล้"หลักแต่ง"..คือหลักไม้ที่ปักไว้เพื่อขึงเชือกไปรั้งขอบตาข่ายยอทั้งสี่ด้าน..เพื่อบังคับให้ยออยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้องเหมาะสม..ไม่ถูกกระแสน้ำพัดพาเอียงข้างไปมาครับ..
ที่ได้ภาพมาเยอะเพราะผมจ้างแอคเตอร์ครับ..คือเค้าก็เป็นเจ้าของยอนี่นั่นแหละ..และนี่ก็คือการทำงานของเค้า...แต่ผมให้เค้ายกขึ้น-ลงโดยไม่ต้องพะวงว่ามีปลาในยอหรือไม่..
เพราะเราจะถ่ายภาพกับดวงตะวันด้านหลังซึ่งมันกำลังลอยสูงโด่งไปเรื่อยๆ..ขืนรอปลาก็ไม่ทันกันพอดี..ให้เค้าทำงานสิบนาทีแลกกับค่าแรง 300 บาท..วินๆด้วยกันทั้งคู่...อิๆๆ

[ภาพกลุ่มนี้น่าลองทำเป็นขาว-ดำนะเนี่ย..คงจะได้ภาพแบบเสก็ตด้วยดินสอครับ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

ภาพกลุ่มนี้น่าลองทำเป็นขาว-ดำนะเนี่ย..คงจะได้ภาพแบบเสก็ตด้วยดินสอครับ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

ดูดี มีเรื่องราว

[ผมเคยเห็นภาพที่พื้นน้ำราบเรียบ..ดูดีกว่านี้...แต่วันนั้นมีกระแสลมทำให้เกิดคลื่น..ยังโชคดีที่ได้ดวงตะวันมาครับ..]

ดูดี มีเรื่องราว

ผมเคยเห็นภาพที่พื้นน้ำราบเรียบ..ดูดีกว่านี้...แต่วันนั้นมีกระแสลมทำให้เกิดคลื่น..ยังโชคดีที่ได้ดวงตะวันมาครับ..

เป็นภาพที่มีเรื่องราวและดูมึชีวิตมากๆครับน้ายอด ว่าแต่สถานที่มันอยู่ที่ใหนนะครับผมไม่ทราบจริงๆ 

[ปากประเป็นชื่อลำน้ำที่ไหลลงทะเลสาปสงขลาครับ...และเป็นชื่อหมู่บ้านชาวประมงด้วย...อยู่อำเภอควนขนุนจังหวัดพัทลุงครับ]

เป็นภาพที่มีเรื่องราวและดูมึชีวิตมากๆครับน้ายอด ว่าแต่สถานที่มันอยู่ที่ใหนนะครับผมไม่ทราบจริงๆ 

ปากประเป็นชื่อลำน้ำที่ไหลลงทะเลสาปสงขลาครับ...และเป็นชื่อหมู่บ้านชาวประมงด้วย...อยู่อำเภอควนขนุนจังหวัดพัทลุงครับ