ต่อไป »

ถัดจากภูผาตั้งไม่ไกลนัก  ไกด์ป๊อกกี้ให้จอดรถลงแวะทานอาหารเที่ยงกัน  และแนะนำว่าที่นี่เรียกว่า หมู่บ้าน "ภูผาล้อม"

มีของป่าวางขายเกลื่อนสองฝากข้างทาง   ไม่ว่าจะเป็นของสด ของแห้ง  ตั้งพืชพันธุ์ กล้วยไม้ป่า ไปจนถึงสัตว์ป่าหายาก เช่น หมี เลียงผา ลิง นก

แต่ที่เด็ดสุดๆเห็นจะเป็นปูป่า ที่ใส่ชะลอมขายกันเกลื่อน  และอาหารมื้อเที่ยงของวันนี้ก็เป็นปูป่านี่แหละ

หืม......  จะกินมันลงไหมอ่ะ?

ประมาณบ่าย 2 โมง  น้ากบพารถตู้ไต่เขาสูงขึ้นมาบนสันดอยสูงลิบ  และตรงนี้เป็นจุดพักรถเพราะส่วนใหญ่รถแทบทุกคัน  เมื่อเดินทางมาถึงตรงนี้แล้ว  เครื่องยนต์จะโอเว่อร์ฮีตครับ

พักรถ  ผู้โดยสารจึงถือโอกาสลงไปเก็บภาพ ชมวิว กันครับ  แต่ก็แทบจะมองอะไรไม่เห็นหรอกครับ   เพราะหมอกฝนลงจัดมาก

ที่เรียกว่าหมอกฝนเพราะว่า  เป็นละอองหมอกที่เม็ดค่อนข้างใหญ่  หากเรายืนตากหมอกนานๆ ก็เปียกกันเลยล่ะครับ   แล้วดูสิ  บ่าย 2 โมง  ยังกะ 6 โมงเช้าเลย

สอบถามไกด์ป๊อกกี้ว่า   สถานที่ตรงนี้มีชื่อเรียกว่ากระไร   เจ้าป๊อกกี้ส่านหน้าบอกยังไม่มีชื่อเรียก  ถ้างั้นผมขอตั้งชื่อภาษาไทยว่า  "ภูตากหมอก"  ก็แล้วกันนะครับ

ภาพ จุดพักรถ  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-16-35 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 35mm   โหมด  AV  F 5.6  1/400s   ISO 1250  รูปแบบภาพ  ภาพวิว    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

คู่พระ คู่นาง  เรื่อง  "ชู้รัก เรือล่ม" 

น้ากบเดินรถไปจากจุดพักรถเพียงไม่กี่กิโลเมตร  ลักษณะเส้นทางที่ลาดลงเขา  เราก็พ้นจากหมอกฝนมา  ทำให้วิวสองข้างทางเผยโฉมออกมา

เมื่อถึงบางจุดที่เราเห็นว่าสวยงาม  น้ายอดก็ขอหยุดรถลงไปแชะสักหน่อย   แต่บอกเลยว่า  การถ่ายภาพภูเขาสูง กับหุบเหวลึก  ไม่ใช่ของง่ายที่จะสื่อภาพออกมาให้ได้ดี

เพราะหากใช้เลนส์มุมกว้างมาก  เขาและหุบ จะดูเหลือเล็กนิดเดียว ไม่อลังการณ์เหมือนตาเห็น  แต่หากใช้เลนส์มุมแคบ  เราก็จะได้แต่สันเขา กับก้นหุบอีก  อธิบายความใหญ่โตของภูเข หรือแสดงความลึกของหุบเข้าไม่ได้อีก

หลายคนอาจจะถามผมว่า  แล้วต้องทำยังไง  แหะๆ  บอกตรงๆว่า  ผมเองก็ "ทำใจ" ครับ

สถานที่ตรงนี้ก็ยังไม่มีชื่อ  ผมขอตั้งชื่อให้ว่า.... "หุบกับระเบิด"  ก็แล้วกันครับ   เพราะเดินไปทางไหนก็ต้องระวังกับระเบิด ที่มีใครต่อใครไม่รู้มาวางเอาไว้เยอะแยะไปหมด

ภาพ จุดพักรถ  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-16-35 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 16mm   โหมด  AV  F 11  1/13s   ISO 400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + HDR   โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

เลยจากหุบกับระเบิดมาอีกหน่อย  น้ายอดซึ่งนั่งคู่กับไกด์ป๊อกกี้ เห็นวิวเข้าร้องลั่นรถเลยครับ  จ๊อด.....จอดๆๆๆๆ

น้ากบนำรถแอบเข้าข้างทางตรงบริเวณที่เห็นว่าปลอดภัย  จึงหยุดรถให้เหล่าตากล้องลงไปเก็บภาพกันอีกที

หุบเข้าที่เห็นอยู่ตรงหน้าช่างงดงามแท้ๆ  ยากจะหาคำใดๆมาเปรียบเปรย  นี่ขนาดว่าฟ้าไม่เป็นใจนะครับ  ยังงดงามได้ขนาดนี้

หากเป็นวันที่ฟ้าเป็นใจ จะขนาดไหน  ว่าแล้วก็อยากจะมาเก็บภาพในช่วงเวลา เช้าๆ -เย็นๆ ก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น  และหลังพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว

อยากฝากถามทั้งคุณกบ สารถี และไกด์ป๊อกกี้ด้วยว่า  จะเป็นไปได้ไหมครับ  หากจะพาพวกเรากลับไปตรงนี้ ในเวลาดังกล่าว

เนื่องจากเส้นทางที่คดโค้งไปตามไหล่เขา  ทำให้มองคล้ายงูยักษ์ตัวหนึ่งกำลังเลื้อยขึ้นเขามา

และมองเห็นที่ก้นหุบ น่าจะมีหมู่บ้าน  แต่ก็ไม่ได้ถามไกด์มาว่า หมู่บ้านชื่ออะไร   ไหนๆก็ตั้งชื่อไปแล้ว 2 แห่ง  จึงขอตั้งชื่อหุบเขานี้ว่า  "หุบพญานาค" ก็แล้วกัน
 
ภาพ หุบพญานาค  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-24-105 mm F 4 L  ถ่ายที่ 105mm   โหมด  AV  F 11  1/125s   ISO 400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + HDR    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

ลองมุมกว้างๆสักใบกับหุบพญานาคครับ

อันที่จริง  ผมถ่าย Panorama มาอีกใบ  แต่... มันยาวมาก......   เอาลงตรงนี้ก็คงไม่เกิดประโยชน์  เพราะภาพจะถูกตัดเหลือเล็กนิดเดียว  มันคงไม่อลังการณ์ครับ



ภาพ หุบพญานาค  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-16-35 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 35mm   โหมด  AV  F 11  1/100s   ISO 400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + HDR  + Panorama โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

พวกเราแวะโน่น แวะนี่ ถ่ายภาพมาตลอดเส้นทาง   ทำให้พวกเราเข้ามาถึงหลวงพระบางเอาเวลา เข้าไต้ เข้าไฟแล้ว

ไกด์ถามว่าจะเข้าโรงแรมก่อน  หรือจะแวะทานอาหารเย็นกันก่อนดี  เสียงตอบรับจากทุกคนในรถบอกว่า  ขอกินก่อนล่ะกัน

ไกด์ป๊อกกี้จึงพาพวกเรามาทานอาหารเย็นที่ร้านนี้ครับ "ร้านอาหาร หลวงพระบาง" หรือ  Luangprabang Restaurant

ผมจำไม่ได้ว่า มาที่ร้านนี้สักกี่ครั้งแล้ว   จำได้แต่ว่า  มาหลวงพระบางกี่ครั้งๆก็จะถูกพามาทานที่ร้านนี้ประจำเลยครับ

เรียกว่า  ผมเป็นลูกค้าขาประจำของร้านนี้เลยก็ว่าได้มังครับ  มาทีไร  ก็อร่อย อิ่มสบายท้องกลับไปทุกครั้ง

แต่.....  มาคราวนี้  รู้สึกว่า รสชาติอาหารเปลี่ยนไปครับ  หรืออาจเพราะผมเหนื่อยกับการเดินทางมากเกินไป  จึงทำให้รู้สึกอย่างนั้นก็ไม่ทราบ

ภาพ ร้านอาหาร  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-16-35 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 16mm   โหมด  AV  F 2.8  1/320s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 2200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

ที่บนฝาผนังด้านหนึ่งของร้าน  แขวนภาพเก่าแก่ โบร่ำโบราณอยู่หลายภาพ   แต่มีภาพหนึ่งที่ทุกท่านอาจดูแล้วไม่เข้าใจว่า  คือภาพแสดงอะไร?

ภาพที่ว่านั่นคือภาพนี้ครับ  ภาพนี้น่าจะถ่ายเมื่อราวกว่า 100 ปีมาแล้ว  เป็นภาพที่ชาวบ้านกำลัง ร่อนเงิน ร่อนคำ  (ทองคำ) ริมแม่น้ำอู  ที่บ้านปากอู

แม่น้ำอู ไหลมาบรรจบกับแม่น้ำโขงที่บ้านปากอู   ใกล้ๆถ้ำติ่ง  ห่างจากเมืองหลวงพระบางไปทางเหนือราว 15 ก.ม.ปัจจุบันเป็นหมู่บ้านที่ต้มเหล้ามีชื่อของลาว  และเป็นแหล่งทอผ้าซิ่นเนื้อดี  

การร่อนทองในสมัยนั้น   ไม่ได้มีแต่ที่แม่น้ำอูเท่านั้น   ที่แม่น้ำคานก็มีเช่นกัน   แม่น้ำคาน  ไหลมาบรรจบรวมกับแม่น้ำโขงที่เมืองหลวงพระบาง  ตรงบริเวณใกล้ๆวัดเชียงทอง

ปัจจุบัน ยังมีชาวบ้านที่ยึดอาชีพร่อนเงิน ร่อนทองที่แม่น้ำทั้งสองสายนี้อยู่   แต่คงเหลือน้อยเต็มที  เพราะทองหายากขึ้นทุกวัน  จึงไม่คุ้มกับการทำงาน  ลงทุน ลงแรง

และแม่น้ำคาน....  ของลาวเส้นนี้  ได้ชื่อว่าเป็นแม่น้ำที่ไหลช้าที่สุดในโลก  "เพราะมันคลานไป"

แต่ภาพที่ฝาผนังนั่น  ผมไม่ทราบว่ามันเป็นภาพแต่ดั้งเดิมหรือไม่   เพราะผมเคยเห็นที่พิพิธภัณฑ์ ก็เห็นมีภาพนี้แขวนโชว์อยู่เช่นกัน  เพียงแต่ที่นั่น เค้าห้ามแหกตา  ผมเลยถ่ายมาไม่ได้

ส่วนภาพที่ถ่ายจากในร้านอาหารหลวงพระบาง  กลับมาบ้านแล้วจึงสังเกตุเห็นมีลายมือเขียนบรรยายภาพเป็น ภาษาไทยและอังกฤษอยู่ที่ขอบภาพด้วย

เอ...... ตกลงภาพนี้ มันไปจากประเทศไทยหรือไรหว่า......?  มีลงวันที่ ที่มอบภาพเอาไว้ด้วย  "23  ก.ค. 2007   เนื่องในงานเปิดร้านใหม่"  ส่วนที่เหลือ  ใครตาดีๆก็อ่านเอาเองนะครับ

เอาล่ะ  เรามากันจนถึงเมืองหลวงพระบางแล้ว   แต่เรายังไม่ได้ทำความรู้จักประเทศลาวกันเลย

ลาว (ลาว: ລາວ) หรือชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (ลาว: ສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕປະຊາຊົນລາວ, อักษรย่อ: ສປປ.ລາວ) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพื้นที่ 236,800 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนติดต่อกับจีน ทางทิศเหนือ ติดต่อกับพม่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดต่อกับเวียดนามทางทิศตะวันออก ติดต่อกับกัมพูชาทางทิศใต้ และติดต่อกับประเทศไทยทางทิศตะวันตก กั้นด้วยแม่น้ำโขงเป็นบางช่วง

ที่ตั้งและอาณาเขต

ประเทศลาวเป็นประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งตั้งอยู่บนใจกลางของคาบสมุทรอินโดจีน ระหว่างละติจูดที่ 14 - 23 องศาเหนือ ลองติจูดที่ 100 - 108 องศาตะวันออก มีพื้นที่โดยรวมประมาณ 236,800 ตารางกิโลเมตร แบ่งเป็นภาคพื้นดิน 230,800 ตารางกิโลเมตร ภาคพื้นน้ำ 6,000 km² โดยลาวเป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล เนื่องด้วยตลอดแนวชายแดนของประเทศลาว ซึ่งมีความยาวรวม 5,083 กิโลเมตร ล้อมรอบด้วยชายแดนของประเทศเพื่อนบ้าน 5 ประเทศ เรียงตามเข็มนาฬิกา ดังนี้

    ทิศเหนือ ติดกับประเทศจีน (
    ทิศตะวันออก ติดกับประเทศเวียดนาม (2,130 กิโลเมตร)
    ทิศใต้ ติดกับประเทศไทย (1,754 กิโลเมตร) และประเทศกัมพูชา (541 กิโลเมตร)
    ทิศตะวันตก ติดกับประเทศไทย (1,754 กิโลเมตร) และประเทศพม่า (235 กิโลเมตร)

ความยาวพื้นที่ประเทศลาวตั้งแต่เหนือจรดใต้ยาวประมาณ 1,700 กว่ากิโลเมตร ส่วนที่กว้างที่สุดกว้าง 500 กิโลเมตร และที่แคบที่สุด 140 กิโลเมตร เนื้อที่ทั้งหมด 236,800 ตารางกิโลเมตร

ลักษณะภูมิประเทศ
แม่น้ำโขง ไหลผ่านหลวงพระบาง
แม่น้ำโขง ไหลผ่านหลวงพระบาง

ภูมิประเทศของลาวอาจแบ่งได้เป็น 3 เขต คือ

    เขตภูเขาสูง เป็นพื้นที่ที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ย 1,500 เมตรขึ้นไป พื้นที่นี้อยู่ในเขตภาคเหนือของประเทศ
    เขตที่ราบสูง คือพื้นที่ซึ่งสูงกว่าระดับน้ำทะเลเฉลี่ย 1,000 เมตร ปรากฏตั้งแต่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของที่ราบสูงเมืองพวนไปจนถึงชายแดนกัมพูชา เขตที่ราบสูงนี้มีที่ราบสูงขนาดใหญ่อยู่ 3 แห่ง ได้แก่ ที่ราบสูงเมืองพวน (แขวงเชียงขวาง), ที่ราบสูงนากาย (แขวงคำม่วน) และที่ราบสูงบริเวณ (ภาคใต้)
    เขตที่ราบลุ่ม เป็นเขตที่ราบตามแนวฝั่งแม่น้ำโขงและแม่น้ำต่าง ๆ เป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดในเขตพื้นที่ทั้ง 3 เขต นับเป็นพื้นที่อู่ข้าวอู่น้ำที่สำคัญของประเทศ แนวที่ราบลุ่มเหล่านี้เริ่มปรากฏตั้งแต่บริเวณตอนใต้ของแม่น้ำงึม เรียกว่า ที่ราบลุ่มเวียงจันทน์ ผ่านที่ราบลุ่มสุวรรณเขต ซึ่งอยู่ตอนใต้เซบั้งไฟและเซบั้งเ***ยง และที่ราบจำปาศักดิ์ทางภาคใต้ของลาว ซึ่งปรากฏตามแนวแม่น้ำโขงเรื่อยไปจนจดชายแดนประเทศกัมพูชา

ทั้งนี้ เมื่อนำเอาพื้นที่ของเขตภูเขาสูงและเขตที่ราบสูงมารวมกันแล้ว จะมากถึง 3 ใน 4 ของพื้นที่ประเทศลาวทั้งหมด โดยจุดที่สูงที่สุดของประเทศลาวอยู่ที่ภูเบี้ย ในแขวงเชียงขวาง วัดความสูงได้ 2,817 เมตร (9,242 ฟุต)

ประเทศลาวมีแม่น้ำสายสำคัญอยู่หลายสาย โดยแม่น้ำซึ่งเป็นสายหัวใจหลักของประเทศ คือ แม่น้ำโขง ซึ่งไหลผ่านประเทศลาวเป็นระยะทาง 1,835 กิโลเมตร แม่น้ำสายนี้เป็นแม่น้ำสำคัญทั้งในด้านเกษตรกรรม การประมง การผลิตพลังงานไฟฟ้า การคมนาคมจากลาวเหนือไปจนถึงลาวใต้ และการใช้เป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างประเทศลาวกับประเทศเพื่อนบ้าน นอกจากนี้ แม่น้ำสายสำคัญของลาวแห่งอื่น ๆ ยังได้แก่

    แม่น้ำอู (พงสาลี-หลวงพระบาง) ยาว 448 กิโลเมตร
    แม่น้ำงึม (เชียงขวาง-เวียงจันทน์) ยาว 353 กิโลเมตร
    แม่น้ำเซบั้งเ***ยง (สุวรรณเขต) ยาว 338 กิโลเมตร
    แม่น้ำทา (หลวงน้ำทา-บ่อแก้ว) ยาว 523กิโลเมตร
    แม่น้ำเซกอง (สาระวัน-เซกอง-อัตปือ) ยาว 320 กิโลเมตร
    แม่น้ำเซบั้งไฟ (คำม่วน-สุวรรณเขต) ยาว 239 กิโลเมตร
    แม่น้ำแบ่ง (อุดมไชย) ยาว 215 กิโลเมตร
    แม่น้ำเซโดน (สาระวัน-จำปาศักดิ์) ยาว 192 กิโลเมตร
    แม่น้ำเซละนอง (สุวรรณเขต) ยาว 115 กิโลเมตร
    แม่น้ำกะดิ่ง (บริคำไชย) ยาว 103 กิโลเมตร
    แม่น้ำคาน (หัวพัน-หลวงพระบาง) ยาว 90 กิโลเมตร

ลาวแบ่งเป็น 17 แขวง (ในหนึ่งแขวงจะมีหลาย เมือง ซึ่งจะมีหนึ่งเมืองเป็นเมืองหลวงเรียกว่า เมืองเอก) และ 1 เขตปกครองพิเศษเรียกว่า นครหลวง ดังแสดงในตารางต่อไปนี้
แขวง
ชื่อไทย                       ชื่ออังกฤษ         ชื่อลาว              เมืองเอก           พื้นที่ (km²)    ประชากร
(ปี 2547)
1. แขวงอัตปือ                Attapu            ແຂວງອັດຕະປື    เมืองสามัคคีไชย    10,320    114,300
2. แขวงบ่อแก้ว                 Bokeo       ແຂວງບໍ່ແກ້ວ    เมืองห้วยทราย    6,196    149,700
3. แขวงบริคำไชย               Bolikhamxai     ແຂວງບໍລິຄໍາໄຊ    เมืองปากซัน            14,863    214,900
4. แขวงจำปาศักดิ์               Champasak     ແຂວງຈໍາປາສັກ    เมืองปากเซ            15,415    575,600
5. แขวงหัวพัน               Houaphan    ແຂວງຫົວພັນ    เมืองซำเหนือ    16,500    322,200
6. แขวงคำม่วน               Kammouan     ແຂວງຄໍາມ່ວນ    เมืองท่าแขก            16,315    358,800
7. แขวงหลวงน้ำทา          Luang Namtha   ແຂວງຫຼວງນ້ຳທາ    เมืองหลวงน้ำทา    9,325    150,100
8. แขวงหลวงพระบาง       Luang Phabang  ແຂວງຫຼວງພະບາງ    เมืองหลวงพระบาง    16,875    408,800
9. แขวงอุดมไชย                Oudomxai    ແຂວງອຸດົມໄຊ    เมืองไชย            15,370    275,300
10. แขวงพงสาลี                 Phongsali    ແຂວງຜົ້ງສາລີ    เมืองพงสาลี            16,270    199,900
11. แขวงสาระวัน                  Salavan    ແຂວງສາລະວັນ    เมืองสาระวัน            10,691    336,600
12. แขวงสุวรรณเขต    Savannakhet ແຂວງສະຫວັນນະເຂດ    เมืองไกสอน พมวิหาน 21,774    721,500
13. นครหลวงเวียงจันทน์    Vientiane Prefecture ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ เวียงจันทน์
(ประกอบด้วยเมืองจันทบุรี, เมืองศรีสัตตนาค,
เมืองไชยเชษฐา เมืองศรีโคตรบอง
เมืองหาดทรายฟอง และตอนใต้ของเมืองชัยธานี)                                                3,920    692,900
14. แขวงเวียงจันทน์        Vientian    ແຂວງວຽງຈັນ    เมืองโพนโฮง      15,927*    373,700*
15. แขวงไชยบุรี              Xaignabouli    ແຂວງໄຊຍະບູລີ    เมืองไชยบุรี              16,389    382,200
16. แขวงไชยสมบูรณ์    Xaysomboun    ແຂວງໄຊສົມບູນ    เมืองอนุวงศ์                8,500    81,800
17. แขวงเชียงขวาง    Xiangkouang    ແຂວງຊຽງຂວາງ    เมืองโพนสวรรค์ (แปก) 15,880* 262,200*

กระทู้ที่แล้ว เอาเรื่องเครียดๆมาใส่ซะเต็มเลย  ใครเบื่อ ไม่อยากอ่านก็ข้ามไปเลยนะครับ  ที่ลงเอาไว้เผื่อเป็นข้อมูลให้ท่านที่สนใจเท่านั้น

เสร็จจากอาหารมื้อค่ำ  เจ้าป๊อกกี้ก็พาพวกเราไปเดินตลาดคนเดินยามค่ำคืนครับ   ก็ถนนหน้าพระธาตุภูสี หรือหน้าพิพิธภัณฑ์นั่นแหละครับ

ผมเคยมาหลายครั้งแล้ว เลยไม่ค่อยจะตื่นเต้นสักเท่าไรนัก  เดินดูนั่น ถ่ายนี่ไปตามเรื่องตามราวไปเรื่อยๆ

ในภาพนี้  ภาพแรกเป็นการ์ดอวยพรที่ทำเป็นเหมือนภาพสามมิติ  แต่เป็นสามมิติที่จับต้องได้ 

คือ  เมื่อกางการ์ดออกมา จะมีภาพที่ทำไว้ตั้งขึ้นมาจริงๆ แบบจับต้องได้  แต่พอพับการ์ด ภาพเหล่านั้นก็จะหุบลงเก็บกลับเข้าในนการ์ด เหมือนการ์ดปกติทั่วไป  นับว่าเป็นแนวคิดทำการ์ดที่แปลก แหวกแนวดีครับ

ส่วนอีกภาพ ดูคล้ายๆขันโตกบ้านเรา  โดยนำไม้ไผ่มาสาน แล้วลงรัก หนาจนสามารถเอาไปจุน้ำได้  ชาวลาวซื้อเอาไว้ใช้ในงานบุญทั่วไป

ภาพ ตลาดคนเดิน  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 70mm   โหมด  AV  F 2.8  1/100s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่   0.00 EV

หมวกผ้า มีโครงเป็นไม้ไผ่  ก็เข้าท่าดีครับ  ต้องขอชมคนคิดออกแบบว่าคิดได้เฉียบมากๆ  เพราะเป็นหมวกที่สามารถพับเก็บได้เช่นกัน  เวลาจะใช้ก็เพียงกางออกเท่านั้น

ส่วนอีกภาพ  เป็นร่มกระดาษ  แบบเดียวกับที่มีทำในเชียงใหม่นั่นแหละครับ   ไม่มีอะไรแตกต่าง

ภาพ ตลาดคนเดิน  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 70mm   โหมด  AV  F 2.8  1/100s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่   0.00 EV

แม่ค้าชาวลาว  หน้าตาดีครับ

ภาพ แม่ค้า  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 100mm   โหมด  AV  F 2.8  1/320s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  + 0.67 EV

เมื่อมีคนขาย ก็ต้องมีคนซื้อ  เมื่อมีคนซื้อ ก็ต้องมีคนขาย  เป็นของคู่กัน  ผมจึงแอบถ่ายนักท่องเที่ยวที่เป็นลูกค้าของตลาดคนเดิน

ลักษณะของตลาดก็คือ กลางวันเป็นถนนที่ใช้เป็นช่องทางการจราจร  พอกลางคือก็ปิด ห้ามรถเข้า  แม่ค้า พ่อค้า ก็เอาเสื่อ เอาสาดปูลงกับพื้นถนนนั่นแหละ

จากนั้นก็นำสินค้ามาวางแบกะพื้นขาย  ด้านบนมีเต็นท์ หรืออาจจะเป็นร่มขนาดใหญ่กางกันฝนเอาไว้  และมีโคมไฟฟ้าที่ไปต่อมาจากเสาไฟฟ้าให้แสงสว่าง

เมื่อสินค้าวางกองกับพื้น  ผู้ซื้อก็จำเป็นต้องก้มลง เพื่อเลือกสินค้า   มันจึงมีสภาพคล้ายๆ ตลาดโก้งโค้ง ที่อยุธยา นั่นเองครับ  คือลูกค้าต้องโก้งโค้งซื้อของ

แต่ในภาพนั่น  สองสาวใช้วิธีนั่งยองลงไปเลือกซื้อครับ  เอ่อ.....  ถ้าเธอใช้วิธีโก้งโค้ง  ผมว่ามันอาจจะดูดีกว่าก็ได้นะครับ อิๆๆๆ

ภาพ ตลาดคนเดิน  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 200mm   โหมด  AV  F 2.8  1/40s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่   0.00 EV

แม่ค้าบางคนก็ต้องนำลูกเล็กๆมาเลี้ยง ดูแลตอนมาค้าขายด้วย  ก็ตามสภาพครอบครัวของใครของมันครับ  เจ้าหนู่นี่กำลังอ้อนแม่

ภาพ ตลาดคนเดิน  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 70mm   โหมด  AV  F 2.8  1/400s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV

ส่วนพวกอาร์ตติส  นอกจากนำเอางานมาขายแล้ว  ยังถือโอกาสทำงานไปด้วยเลย  เรืยกว่า ใช้กระสุนนัดเดียว กะเอานก 3 ตัวเลย

นั่นก็คือ เอางานมาขาย ทำงาน และโชว์ฝีมือไปในตัวเสร็จสรรพ  ร้านพวกนี้มักจะขึ้นป้ายห้ามถ่ายภาพเอาไว้   ผมจึงไม่ค่อยได้ถ่ายงานของพวกเค้ามาครับ

ภาพ ตลาดคนเดิน  ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-70-200 mm F 2.8 L  ถ่ายที่ 70mm   โหมด  AV  F 2.8  1/400s   ISO 6400  รูปแบบภาพ  ภาพวิว + K 3200    โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่  - 0.67 EV