|
e21rts
|
 |
« ตอบ #45 เมื่อ: ธันวาคม 23, 2015, 10:09:04 AM » |
|
หลากสี... เค้าเรียกว่า... สลิ่ม...เฮ้ย.......
น่าน.... น้าชิต จุดพลุอีกแล้ว...... ก๊าก....
[/quote]
...เค้าป่าวน้า...
[/quote]
เอ..สองคนนี้นี่...เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย..
ปรองดองอ่ะ..ปรองดอง..รู้จักรึเปล่า..นี่อะไร..เล่นพลุเล่นประทัดเดี๋ยวก็ระเบิดหรอก..ฮี่ๆๆ
|
++คติเตือนตน++คำว่า"คนดี"..คือคำที่มีไว้เรียกคนโง่ให้ฟังสวยหรูดูดีมีเกียรติ...เพื่อหลอกให้มันหลงภาคภูมิใจ...และตั้งหน้าตั้งตาทำเรื่องโง่ๆของมันต่อไป..
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: ธันวาคม 23, 2015, 11:49:49 AM » |
|
หลากสี... เค้าเรียกว่า... สลิ่ม...เฮ้ย.......
น่าน.... น้าชิต จุดพลุอีกแล้ว...... ก๊าก....
...เค้าป่าวน้า...[/quote] เอ..สองคนนี้นี่...เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย..
ปรองดองอ่ะ..ปรองดอง..รู้จักรึเปล่า..นี่อะไร..เล่นพลุเล่นประทัดเดี๋ยวก็ระเบิดหรอก..ฮี่ๆๆ[/quote] น้าน.... มีซ้ำ มีซ้ำ |
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
chit_50
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #47 เมื่อ: ธันวาคม 24, 2015, 04:25:19 AM » |
|
หลากสี... เค้าเรียกว่า... สลิ่ม...เฮ้ย.......
น่าน.... น้าชิต จุดพลุอีกแล้ว...... ก๊าก....
...เค้าป่าวน้า...เอ..สองคนนี้นี่...เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย..
ปรองดองอ่ะ..ปรองดอง..รู้จักรึเปล่า..นี่อะไร..เล่นพลุเล่นประทัดเดี๋ยวก็ระเบิดหรอก..ฮี่ๆๆน้าน.... มีซ้ำ มีซ้ำ |
|
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #48 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:06:41 AM » |
|
หลังจากขึ้นจากเรือ รถสองแถวก็พาพวกเราข้ามสะพานเหล็กโบราณสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เพื่อเดินทางไป "บลูลากูล" แหล่งท่องเที่ยวในบริเวณวังเวียงที่ขึ้นชื่ออีกแห่งหนึ่ง
แต่ที่นี่ ทัวร์โดยทั่วไปไม่ค่อยยอมพาลูกทัวร์เข้าไป เพราะหนทางที่จะไปนั้นเป็นทางลูกรัง หลุมบ่อบนถนนยังกะโลกพระจันทร์ และฝุ่นท่วม กลับมาที ต้องล้างหัวกันยกใหญ่
แต่เมื่อทางผมยืนยันที่จะไป ไกด์ป๊อกกี้จึงจัดให้เป็นกรณีพิเศษ แต่ต้องเช่ารถสองแถวเข้าไปแทนรถตู้ เพราะห่วงว่ารถตู้จะเข้าไม่ได้ครับ
แต่เมื่อเช้าฝนกระหน่ำซะหนึ่งรอบก่อนสว่าง เช้าวันนี้ แทนที่พวกเราจะเจอฝุ่นแดงจากถนนลูกรัง กลายเป็นเราต้องเจอกับถนนโคลนแดงแทน
ดูจากทักท่องเที่ยวชาวเกาหลีที่ซิ่งรถ ATV เข้าไปบลูลากูลสิครับ ก็น่าสนุกดีครับ หากไม่คิดไม่ถือสาเรื่องเปรอะเปลื้อนไปทั้งตัว
พอถนนมันลื่น การบังคับรถก็เป็นไปด้วยความลำบาก ก็ยิ่งทำให้รถไถลออกนอกเส้นทาง ลงน้ำ ลุยโคลนไปตามเรื่อง บางช่วงก็ปั่นเอา เลน โคลนก็สาดกระเซ็น ท่วมหัว ท่วมหู
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #49 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:16:02 AM » |
|
ในที่สุด พวกเราก็มาจนถึงบลูลากูลกันจนได้ หลังจาที่ต้องไปว์้อ "ปี้" หรือตั๋วเข้าชมแล้ว พวกเราก็ผ่านเข้าไปในเขต บลูลากูล
"บลูลากูล" เท่าที่ผมหาข้อมูลก่อนมา ทราบว่ามันเป็นแอ่งน้ำที่มีสีน้ำที่ใส สะอาด อมฟ้าอมน้ำเงิน ทำให้มีนักท่องเที่ยวนิยมมาเล่นน้ำกันมากมาย
แถมทางบลูลากูลยังจัดให้มีกินกรรมการละเล่นอีกหลายอย่าง เช่น ปีนเขา ปีนต้นไม้สูง โหนสลิง เข้าถ้ำ เดินป่า ฯลฯ
แต่กลุ่มของพวกเรามาแปลกกว่าใครเค้าหมด เพราะจุดประสงค์ของพวกเราคือ เข้ามาเพื่อถ่ายภาพเท่านั้น การละเล่นอื่นๆเราไม่สนใจ
พอลงจากรถได้ ทุกคนที่ไม่ได้รู้ข้อมูลมาก่อนก็วาดภาพจินตนาการเอาว่า บลูลากูล มันจะต้องยิ่งใหญ่อลังการณ์ราวทะเลสาบแห่งหนึ่ง
พอมาเห็นของจริงเข้าก็งุนงง และผิดหวัง ทำไมมันแอ่งน้ำเล็กนิดเดียวเอง (ว๊ะ)
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/15s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 0.67 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #50 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:23:53 AM » |
|
แต่ความใสของน้ำ ตลอดจนกระทั่งสีของน้ำนั้น มันก็ชวนมองอย่างยิ่ง ก็มุมใครมุมมันล่ะครับ ทีนี้
ผมเริ่มต้นด้วยเลนส์ 24-105mm ก่อน เพราะมันติดกล้องขึ้นมาจากเรือ แล้วยังไม่ได้เปลี่ยน จนลืมตัว มาถึงบลูลากูลก็โดดใส่เลย
กว่าจะรู้ตัวว่ามันกว้างไม่พอ ก็ถึงได้เดินกลับไปที่กระเป๋า ค้นหาเลนส์ 16-35 mm ไปเปลี่ยน ถ่ายๆไปสักพักก็พบว่า บางจุดมันยังไม่ตอบโจทย์
จึงมีการเปลี่ยนเลนส์อีกรอบ จาก 16-35mm ไปเป็น Fisheye 15mm แทน
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/15s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 0.67 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #51 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:31:16 AM » |
|
สาเหตุที่ผมรู้สึกว่าจะต้องใช้เลนส์ Fisheye ก็เพราะเล็งเห็นสะพานสีส้มๆแดงๆ ตรงมุมบนของภาพนี้แหละครับ โดยคิดว่า หากได้เลนส์ที่มีดิสทรอชั่นสูงๆ มันจะช่วยให้สะพานที่ดูตรงๆแข็งๆ ทื่อๆ นั้น เปลี่ยนเป็นสะพานโค้งๆ อ่อนช้อยขึ้นได้
แต่พอเปลี่ยนเลนส์เสร็จ ไม่รู้ว่า ผีห่าซาตานตัวไหนที่มันดันดลใจให้ผมเดินข้ามสะพานทางเข้ากลับไปอีกฝั่งหนึ่งแทน โดยการคิดว่าถ่ายทางนี้ก่อน เดี๋ยวค่อยกลับไปที่สะพานสีแดงนั่นก็ได้
ถ่ายไป ถ่ายมา ดันลืมซะนี่ เลยไม่ได้กลับไปตรงสะพานแดงอีกเลย มันน่าจะเขกกระโหลกตัวเองจริงๆ
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/50s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 1.00 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #52 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:39:32 AM » |
|
พอผมข้ามมาตรงนี้ เจ๊อ้อก็เดินตามผมมาก๊อปมุม แต่แกไม่กล้าลุยลงน้ำเหมือนผม แกเลยได้แต่ถ่ายอยู่ที่ริมฝั่งเท่านั้น
ยิ่งสาย นักท่องเที่ยวยิ่งหนาตา โดยเฉพาะกลุ่มนักซิ่ง ATV พวกนั้น เริ่มตามมาถึง ทำให้มุมภาพเริ่มรกผู้คน (หากใครที่คิดจะมาเก็บภาพที่นี่ แนะนำว่าควรมาแต่เช้าๆก่อนใครๆครับ)
เมื่อเริ่มมีนักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำ ผิวน้ำก็เริ่มโดนรบกวน ทำให้ผิวน้ำไม่ราบเรียบเหมือนเดิม บางครั้งต้องรอจังหวะก่อนกดชัตเตอร์นานเลยครับ
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/50s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 1.00 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #53 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:45:52 AM » |
|
ถึงแม้ว่า บลูลากูล จะเป็นเพียงแอ่งน้ำเล็กๆแอ่งหนึ่งเท่านั้น แต่ด้วยความใสสะอาดของน้ำ ที่ไหลหมุนเวียนไปตามธรรมชาติ ก็สร้างความรู้สึกต้องตาพึงใจให้แก่นักท่องเที่ยวไม่ใช่น้อยเลย
ยิ่งสำหรับ นักถ่ายภาพที่มีจิตวิญญาณของศิลปินด้วยแล้ว ก็จะยิ่งสร้างสรรค์ผลงานให้งดงามมากกว่าที่สายตาของคนธรรมดาๆทั่วๆไป
หากจะเปรียบเทียบกับผลงานของผมที่ลงอยู่นี้ ผมยังเชื่อว่ามีผู้มีฝีมืออีกหลายท่านที่สามารถทำให้ภาพสวยงามกว่านี้อีกมากมายนัก
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/40s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 1.00 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #54 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 11:49:33 AM » |
|
พวกเรามีเวลาไม่มากนัก เพราะหนทางที่ยาวไกลในการเดินทางไปหลวงพระบางยังรออยู่ หากพวกเราโอ้เอ้ อยู่ที่นี่นาน เราอาจไปถึงหลวงพระบางดึกดื่นได้
ฉะนั้น พอสมควรแก่เวลา พวกเราจึงต้องจากลามาอย่างอาลัย สักวันหนึ่ง หากมีเวลา เราสัญญาว่าจะกลับมาเยือนเธออีก บลูลากูลที่รัก เราขอสัญญา.....
ภาพ บลูลากูล ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-15 mm F 2.8 ถ่ายที่ 15mm โหมด AV F 6.3 1/50s ISO 100 รูปแบบภาพ ภาพวิว โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ - 1.00 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #55 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 12:02:51 PM » |
|
รถสองแถวนำพวกเราย้อนเส้นทางขาไปจนกระทั่งมาหยุดลงตรงสะพานเหล็กโบราณอีกครั้ง เพราะต้องรอให้รถที่จะมาจากฝั่งโน้นข้ามมาก่อน รถเราจึงจะข้ามไปได้
ระหว่างที่รอ เราก็สังเกตุว่ามีเหล่ารถ ATV ที่พวกนักท่องเที่ยวชาติเกาหลีเช่าขับไปบลูลากูลนั้น ได้กลับมาถึงสะพานก่อนหน้ารถของเราซะอีก
และที่สำคัญ รถ ATV ได้จอดเรียงแถวอยูบนกลางสะพาน โดยมีรถปิคอัพจอดจ่ออยู่ที่หัวสะพานอีกฝั่ง จึงทำให้รถ ATV นั้นข้ามไปไม่ได้
เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายที่ต้องถอยรถออกให้ก่อน เพื่อให้อีกฝ่ายผ่านไปได้ก่อน ไม่เช่นนั้นก็จะต้องยันกันอยู่เช่นนั้นกันอีกนาน
ในที่สุด ฝ่ายรถ ATV ต้องลงจากรถมาเข็นรถของตนเองถอยหลังลงจากสะพานให้รถปิคอัพอักฝั่งได้ข้ามมาก่อน (รถ ATV ไม่มีเกียร์ถอยหลัง จึงต้องลงจากรถไปเข็นเอา)
ในขณะที่รถปิคอัพซึ่งมีเกียร์ถอยหลัง นั่งมองอยู่ในรถ ดูความทุลักทุเลของคนเข็นรถอย่างสำราญอารมณ์ที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเป็นคนถอยหลังหลีกทางให้ตน
แทนที่ตัวเองมีเกียร์ถอยหลัง และถอยได้ง่ายกว่า และรถเพิ่งจะอยู่แค่หัวสะพานเท่านั้น (ดูจากภาพนะครับ) แต่อีกฝ่ายเค้าแทบจะข้ามไปอีกฝั่งสะพานแล้ว
และฝั่งตนเองมีรถต่อแถวแค่ 2 คัน ในขณะที่รถ ATV เค้ามาเรียงแถวกันบนสะพานเกือบ 10 คันแล้ว
พอรถปิคอัพนั้นขับผ่านหน้าผมไป ผมสังเกตุเห็นแผ่นป้ายทะเบียนรถเข้า ผมงี้อาย....หน้าแดงเลยครับ เพราะทะเบียนรถนั่นมันมันมีอักษรไทยว่า "หนองคาย"
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #56 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 12:19:36 PM » |
|
ผมกับน้ายอด ไม่ได้นั่งรออยู่บนรถ จึงเดินข้ามสะพานไปอีกฝั่งหนึ่งก่อน มายืนเกร่ๆ รอขึ้นรถสองแถวอยู่ตรงหน้าป้อมเก็บเงินค่าข้ามสะพาน
แต่ก็ไม่ได้เข้าไปถามเค้าว่า ค่าข้ามสะพานนี่ คิดเป็นคน หรือคิดเป็นคันรถ หรือคิดทั้งรถ ทั้งคนข้าม หรือคิดตามจำนวนล้อรถที่จะผ่านทาง เหมือนทางด่วนบ้านเรา
ระหว่างที่รอ ก็ดันมีรถอ 10 ล้อบรรทุกหินมาเต็มคันรถ น้ำหนักคาดด้วยสายตา ไม่ต่ำกว่า 30 ตันขึ้น วิ่งตรงลงมาทางสะพานข้ามแม่น้ำซอง
เด็กที่เฝ้าเก็บเงินค่าผ่านทางที่อยู่ตรงนั้นตาเหลือก ตาลีตาเหลือกรีบวิ่งโบกไม้โบกมือมือร้องโหวกเหวก ส่งสัญญาณให้รถ 10 ล้อว่าไปไม่ได้
ผมแทบหัวเราะขำกลิ้ง เตรียมตั้งกล้องรอเลยครับ คิดว่าน่าจะมีชอตเด็ดแน่ๆ หากเจ้า 10 ล้อนั่นข้ามสะพานนี่ แต่ในที่สุด เจ้า 10 ล้อก็บอกว่า เค้าเพียวต้องการลงไปที่ริมน้ำเท่านั้น เฮ้อ..... โล่งอก
หลังจากนั้น มีแหม่มคานาเดี้ยน 2 คน วิ่งเหยาะๆแบบออกกำลังกายลงมาที่สะพาน เด็กที่เฝ้าเก็นเงินค่าผ่านทางโบกมือให้หยุดและบอกขอเก็บเงินค่าผ่านทาง
แหม่ม 2 คนนั่น ไม่แม้แต่จะหยุดวิ่งเพื่อสอบถามราคา แต่เธอ 2 คนใช้วิธีวิ่งหมุนวนรอบตัวไอ้คนเก็บเงิน 1 รอบ แล้ววนกลับไปหน้าตาเฉย 555
อยากรู้เหมือนกันว่า.... เงินที่เก็บนี่ เข้ากระเป๋าใคร หรือเก็บเข้ารัฐบาลลาว
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
ks
K's
สมาชิกใหม่
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 57
|
|
« ตอบ #57 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 12:39:03 PM » |
|
|
|
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #58 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 01:00:52 PM » |
|
รถสองแถวมาส่งพวกเราที่โรงแรมอีกครั้งราว 10.30น. เพื่อให้พวกเรารีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะได้รีบออกเดินทางไปหลวงพระบาง
เข้าห้องได้ น้ายอดแกรีบเข้าห้องน้ำไปก่อน ผมนึกขึ้นได้ว่า ที่เคาเตอร์ลอปบี้ของโรงแรมที่เมื่อเช้าผมมานั่งรอดูฝนตกอยู่นั้น ผมเห็นมีตุ๊กตาตัวเล็กๆ 2 ตัว
ตัวหนึ่งใส่เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวดูคล้ายสาวเกาหลี ส่วนอีกตัวดูคล้ายญี่ปุ่น แต่งดงามมากทั้ง 2 ตัว ระหว่างที่ต้องรอห้องน้ำ ผมจึงคว้ากล้องย่องออกมาที่ลอปบี้
เจอพนักงงานต้อนรับเป็นหนุ่มหน้ามนคนหน้าตาดีเข้า จึงไปบอกขออนุญาตถ่ายภาพตุ๊กตานั่น และขอยกออกมาตั้งบนโต๊ะเตี้ยเพราะตรงที่ตั้งตุ๊กตา มีต้นไม้ที่มีใบยาวๆระลงมาบังหน้านางไว้
พ่อหนุ่มยิ้มร่า.. บอกว่าถ่ายภาพได้ แต่ไม่อนุญาตให้ยกไปไหนทั้งสิ้น ผมจึงพยักหน้ารับทราบ และยกกล้องขึ้นจะถ่าย
แต่ใบไม้มันบังหน้าตุ๊กตาตลอด ถ่ายไม่ได้ ผมจึงต้องเอามือซ้ายไปดึงเอาใบไม้ให้ออกห่างเปิดทางให้กล้องสะดวกขึ้น แต่มันกลับทำให้ผมถ่ายไม่ถนัดนัก
ผมยักแย่ยักยันอยู่พักหนึ่ง ก็ยังถ่ายไม่ได้ ในที่สุดมือผมก็เผลอไปปัดถูกตัวตุ๊กตาเข้า เท่านั้นแหละ...... เป็นเริ่อง..............................................................
.
พอโดนตัวตุ๊กตาเข้า ตุ๊กตาไม่ไหวติงสักนิดเดียว ถึงได้รู้ว่า....... ที่พ่อหนุ่มนั้นเค้าห้ามยกไปไหนทั้งสิ้นเพราะ.... ตุ๊กตาทั้ง 2 ตัว ทากาวติดอยู่กับพื้นโต๊ะ ยกไปไหนไม่ได้เด็ดขาด
ภาพ ตุ๊กตา ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-24-105 mm F 4 L ถ่ายที่ 47mm โหมด AV F 4 1/125s ISO 1000 รูปแบบภาพ ภาพบุคคล โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ 0.33 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
FRW
|
|
« ตอบ #59 เมื่อ: ธันวาคม 26, 2015, 06:54:25 PM » |
|
ประมาณ 11.00 น. พวกเราเริ่มเดินทางออกจากวังเวียง ลาก่อนชั่วคราว อีกไม่กี่วันเราจะกลับมาใหม่ วังเวียงที่รัก
บนเส้นทางที่แสนขรุขระ ผ่านไปสักชั่วโมงเห็นจะได้ เมื่อข้ามสะพานแห่งหนึ่ง น้ากบเอารถแอบเข้าข้างทาง บอกว่าที่นี่เรียกว่า หมู่บ้านผาตั้ง
ให้พวกเราลงไปแชะภาพได้ ลงไปแล้วผมจึงจำได้ว่า เคยมาที่แล้วหลายครั้ง แต่ครั้งนี้น้ำในแม่น้ำไม่สวยอย่างเคยเสียแล้ว
เพราะสีน้ำออกเขียวๆขุ่นๆ แสดงให้เห็นถึงความเน่าเสียของสิ่งแวดล้อมของที่นี่ ก่อนนี้ น้ำเคยใส ไหลเแรงกว่านี้มากนัก
น่าเสียดายที่สิ่งแวดล้อมไม่คงที่ จะด้วยอะไร? ฝีมือของมนุษย์อีกหรือเปล่า หรือเหตุแห่งกาลเวลาที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป
ภาพ หนูหยก กับดอยผาตั้ง ถ่ายด้วยกล้อง 5D Mk III + Lens EF-16-35 mm F 2.8 L ถ่ายที่ 16mm โหมด AV F 11 1/125s ISO 200 รูปแบบภาพ ภาพวิว + HDR โดยตั้งค่ากลางเอาไว้ที่ + 0.33 EV
|
ผู้มีบุญก็เข้ามา หมดวาสนาก็จากไป
|
|
| |
|
|
เรื่องเล่าจากหลวงพระบาง