ต่อไป »

[..จากทะเลน้อยคณะเราก็มุ่งหน้ามาอีกจุดที่อยู่ไม่ไกลกันนัก...นั่งรถสิบนาทีก็ถึงแล้วครับ..มันเป็นสนามชนวัวที่ตั้งอยู่ในสวนยางที่ด้านหนึ่งติดริมถนน..ก็ทางเข้าโรงงานหัตถกรรมกระจูดวาณีที่เคยมาครั้งก่อนนั่นแหละ..]

..จากทะเลน้อยคณะเราก็มุ่งหน้ามาอีกจุดที่อยู่ไม่ไกลกันนัก...นั่งรถสิบนาทีก็ถึงแล้วครับ..
มันเป็นสนามชนวัวที่ตั้งอยู่ในสวนยางที่ด้านหนึ่งติดริมถนน..ก็ทางเข้าโรงงานหัตถกรรมกระจูดวาณีที่เคยมาครั้งก่อนนั่นแหละ..

[..เมื่อมาถึงก็ได้เวลาลงสนามของวัวนักสู้ทั้งสองเลยครับ..ทั้งนี้เพราะทีมงานเค้าได้ติดต่อวันเวลากันไว้แล้ว..ผมได้ถ่ายใบแรกข้างบนนั่นตอน 08.22 น.]

..เมื่อมาถึงก็ได้เวลาลงสนามของวัวนักสู้ทั้งสองเลยครับ..ทั้งนี้เพราะทีมงานเค้าได้ติดต่อวันเวลากันไว้แล้ว..
ผมได้ถ่ายใบแรกข้างบนนั่นตอน 08.22 น.

[..เสียงเขาปะทะเขาดังโป๊กเป๊ก..เสียงลมหายใจฟืดฟาดของวัวชนทั้งสองตัวเร้าใจยิ่งนัก..ผมว่ามันกว่าไก่ชนเยอะนะ..อิๆ]

..เสียงเขาปะทะเขาดังโป๊กเป๊ก..เสียงลมหายใจฟืดฟาดของวัวชนทั้งสองตัวเร้าใจยิ่งนัก..ผมว่ามันกว่าไก่ชนเยอะนะ..อิๆ

[..มารอบนี้บรรยากาศต่างจากครั้งที่แล้วครับ..คือตอนนั้นฝนพึ่งตกผ่านไปพื้นเปียกเป็นโคลน..พอวัววิ่งใส่กันขาก็เตะน้ำโคลนกระจาย..แต่รอบนี้พื้นสนามแห้งขาวัวเลยเตะขึ้นมาเป็นฝุ่นครับ..ทีนี้มันก็ลอยคละคลุ้งบังวัวทั้งสอง..ผมว่าแบบโคลนน่าถ่ายกว่าครับ..]

..มารอบนี้บรรยากาศต่างจากครั้งที่แล้วครับ..คือตอนนั้นฝนพึ่งตกผ่านไปพื้นเปียกเป็นโคลน..พอวัววิ่งใส่กันขาก็เตะน้ำโคลนกระจาย..
แต่รอบนี้พื้นสนามแห้งขาวัวเลยเตะขึ้นมาเป็นฝุ่นครับ..ทีนี้มันก็ลอยคละคลุ้งบังวัวทั้งสอง..ผมว่าแบบโคลนน่าถ่ายกว่าครับ..

[..ชนกันอยู่ราวสี่สิบนาทีแล้วเจ้าของวัวก็จับแยก..ชาวไต้หวันปรบมือชอบใจกันใหญ่เพราะบ้านเค้าไม่มีแบบนี้..จากนั้นคณะเราไปหามื้อเช้าครับ..เป็นร้านข้าวแกงข้างทางแถวทะเลน้อยนั่นแหละเพราะนี่มันปาเข้าไปเก้าโมงกว่าแล้ว..ระหว่างทานกันอยู่มิเชลโทรเข้ามาบอกว่าเอาข้าวมาเผื่อด้วย..ผมบอกที่โรงแรมมีมื้อเช้าฟรีที่ห้องอาหารไง..แต่มิเชลบอกยังปวดๆสะโพกอยู่ไม่อยากเดิน....ในที่สุดซื้อข้าวกล่องไปฝากครับ..พอเรากลับมาถึงโรงแรมทุกคนก็เข้าไปดูอาการมิเชลด้วยความห่วงใย..ผมถามว่าไปโรงพยาบาลมั้ย..มิเชลบอกไม่ต้อง..ได้ยานวดดีขึ้นแล้ว....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ...]

..ชนกันอยู่ราวสี่สิบนาทีแล้วเจ้าของวัวก็จับแยก..ชาวไต้หวันปรบมือชอบใจกันใหญ่เพราะบ้านเค้าไม่มีแบบนี้..
จากนั้นคณะเราไปหามื้อเช้าครับ..เป็นร้านข้าวแกงข้างทางแถวทะเลน้อยนั่นแหละเพราะนี่มันปาเข้าไปเก้าโมงกว่าแล้ว..
ระหว่างทานกันอยู่มิเชลโทรเข้ามาบอกว่าเอาข้าวมาเผื่อด้วย..ผมบอกที่โรงแรมมีมื้อเช้าฟรีที่ห้องอาหารไง..แต่มิเชลบอกยังปวดๆสะโพกอยู่ไม่อยากเดิน..
..ในที่สุดซื้อข้าวกล่องไปฝากครับ..พอเรากลับมาถึงโรงแรมทุกคนก็เข้าไปดูอาการมิเชลด้วยความห่วงใย..ผมถามว่าไปโรงพยาบาลมั้ย..มิเชลบอกไม่ต้อง..ได้ยานวดดีขึ้นแล้ว..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ...