ต่อไป »

[..ทริปล่องใต้ถ่ายภาพชุดนี้คงต้องอารัมภบทถึงที่มาที่ไปกันพอสมควร..เพราะโดยปกติของผมแล้วจะไม่ได้สนใจถ่ายภาพแนวแลนด์แอนด์ไลฟ์แบบนี้นัก..แต่เนื่องด้วยพี่ไพบูลย์ได้นำเสนอทริปนี้ให้มิสเตอร์เนลสันและแดนนี่เพื่อนซี้ชาวฮ่องกงของผม..และเค้าอยากไปทริปนี้..พร้อมกับชวนเพื่อนชาวไต้หวันมาร่วมด้วยอีกสองท่าน..และแดนนี่ขอให้ผมไปร่วมด้วย..งานนี้เลยเป็นฮ่องกงสองคน/ไต้หวันสองคน/และไทยสามคน..โดยมีพี่ประยูรเพื่อนพี่ไพบูลย์มาร่วมอีกคน..คณะเราเลยรวมเป็นเจ็ดคนครับ..ปกติแล้วทริปนี้เค้าจัดให้สำหรับตากล้องสิบสองคน..ใช้เวลาสามวัน..แต่แดนนี่ขอแบบกรุ๊ปวีไอพี..เค้าเลยจัดแค่เจ็ดคนและเพิ่มวันเป็นห้าวัน..ค่าทริปเลยโดดจาก 8500 บาท..เป็น 19000 บาท..แต่เมื่อจบทริปแล้วผมถือว่าคุ้มครับ..เพราะกินและนอนอย่างวีไอพีจริงๆ....วันที่ 08/07/2018 ชาวฮ่องกงและไต้หวันก็บินมารออยู่กรุงเทพแล้ว..พอตีห้าวันที่ 9 ก็ออกเดินทางไปดอนเมืองเพื่อขึ้นเครื่องไปลงสุราษฎ์ด้วยสายการบินไทยไลอ้อนส์ตามที่ทางผู้จัดทริปแนะนำมาจ่ายค่าโดยสารทั้งขาไปและกลับ..และผมให้ซื้อน้ำหนักสัมภาระเพิ่มอีกคนละสิบกิโลกรัม..รวมเป็นเงินไทยคนละ 2500 บาท(ที่ได้ราคานี้เพราะผมดำเนินการจองตั๋วไว้ล่วงหน้าราวสองเดือน)..คณะเรามาถึงดอนเมืองราวหกโมงเช้า..ทั้งที่เครื่องออกแปดโมงครึ่ง..เพราะพี่ไพบูลย์เกรงว่าหากมาสายรถจะติดมากจนอาจตกเครื่องได้ครับลำนี้แหละ..คือยานพาหนะของคณะเรา..]

..ทริปล่องใต้ถ่ายภาพชุดนี้คงต้องอารัมภบทถึงที่มาที่ไปกันพอสมควร..เพราะโดยปกติของผมแล้วจะไม่ได้สนใจถ่ายภาพแนวแลนด์แอนด์ไลฟ์แบบนี้นัก..
แต่เนื่องด้วยพี่ไพบูลย์ได้นำเสนอทริปนี้ให้มิสเตอร์เนลสันและแดนนี่เพื่อนซี้ชาวฮ่องกงของผม..และเค้าอยากไปทริปนี้..พร้อมกับชวนเพื่อนชาวไต้หวันมาร่วมด้วยอีกสองท่าน..และแดนนี่ขอให้ผมไปร่วมด้วย..
งานนี้เลยเป็นฮ่องกงสองคน/ไต้หวันสองคน/และไทยสามคน..โดยมีพี่ประยูรเพื่อนพี่ไพบูลย์มาร่วมอีกคน..คณะเราเลยรวมเป็นเจ็ดคนครับ
..ปกติแล้วทริปนี้เค้าจัดให้สำหรับตากล้องสิบสองคน..ใช้เวลาสามวัน..แต่แดนนี่ขอแบบกรุ๊ปวีไอพี..เค้าเลยจัดแค่เจ็ดคนและเพิ่มวันเป็นห้าวัน..
ค่าทริปเลยโดดจาก 8500 บาท..เป็น 19000 บาท..แต่เมื่อจบทริปแล้วผมถือว่าคุ้มครับ..เพราะกินและนอนอย่างวีไอพีจริงๆ..
..วันที่ 08/07/2018 ชาวฮ่องกงและไต้หวันก็บินมารออยู่กรุงเทพแล้ว..พอตีห้าวันที่ 9 ก็ออกเดินทางไปดอนเมืองเพื่อขึ้นเครื่องไปลงสุราษฎ์ด้วยสายการบินไทยไลอ้อนส์ตามที่ทางผู้จัดทริปแนะนำมา
จ่ายค่าโดยสารทั้งขาไปและกลับ..และผมให้ซื้อน้ำหนักสัมภาระเพิ่มอีกคนละสิบกิโลกรัม..รวมเป็นเงินไทยคนละ 2500 บาท(ที่ได้ราคานี้เพราะผมดำเนินการจองตั๋วไว้ล่วงหน้าราวสองเดือน)
..คณะเรามาถึงดอนเมืองราวหกโมงเช้า..ทั้งที่เครื่องออกแปดโมงครึ่ง..เพราะพี่ไพบูลย์เกรงว่าหากมาสายรถจะติดมากจนอาจตกเครื่องได้ครับ
ลำนี้แหละ..คือยานพาหนะของคณะเรา..

[..อากาศดี/ไม่มีฝน..บินอยู่ราวชั่วโมงนึงกัปตันก็ชลอเครื่องเตรียมลงสนามบินสุราษฏ์สายการบินโลว์ครอสแบบนี้เก้าอี้ที่นั่งอาจจะไม่เหมาะกับคนตัวใหญ่นัก..เพราะมันค่อนข้างคับแคบ..แต่กับมาตรฐานคนเอเซียแบบผมและบินแค่ชั่วโมงเดียวไม่มีปัญหาครับและด้วยราคา 2500 บาท(ดอนเมือง-สุราษฏ์+นครศรีธรรมราช-ดอนเมือง)นี่..ทำเอารถทัวร์สะเทือนครับ..เพราะค่ารถกับค่าเครื่องบินราคาพอๆกัน..คนก็เลยเลือกเดินทางโดยเครื่องบินเป็นส่วนใหญ่....จำได้ว่าราวสามปีที่แล้วผมเคยบินไปกับคุณจวงและคุณพงษ์พันธ์..เพื่อไปถ่ายนกที่ศรีพังงา..ด้วยการบินไทยรักคุณเท่าฟ้า..จากสุวรรณภูมิไปภูเก็ต+ภูเก็ต-สุวรรณภูมิ..ค่าโดยสารโดนไปคนละ 7500 บาทโอเค..ว่าที่นั่งใหญ่สบายกว่ากัน..แต่ราคาแพงกว่าสามเท่านี่ไม่ไหวนะ..แล้วการบินไทยยังมาบอกว่าขาดทุนอยู่ทุกปี..ต้องให้รัฐบาลเอาเงินภาษีของประชาชนไปช่วยพยุงปีละหลายพันล้าน..โดยสหภาพการบินไทยออกมาพูดว่าการบินไทยถือเป็นศักดิ์ศรี/เกียรติยศ/หน้าตาของประเทศ..จะปล่อยให้ล้มละลายไม่ได้..ก็ถ้าไม่มีฝีมือ/บริหารห่วยๆก็รีบๆเจ๊งไปเหอะ...ผมไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีหน้าตาบ้าบออะไรนั่นหรอก..สนใจแต่เรื่องที่ต้องใช้เงินภาษีไปซัพพร์อทปีละหลายพันล้านนั่นมากกว่า....เพราะว่าขายตั๋วแพง..ขากลับจากภูเก็ตนั่นผมเลยเห็นมีผู้โดยสารแค่ราวสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น..ถ้าไม่ปรับราคามาสู้กับโลว์ครอสผมบอกได้เลยว่าตายสถานเดียว..แถมองค์กรก็ใหญ่เทอะทะ..พวกบร์อดเยอะแต่คนทำงานจริงมีน้อย..สวัสดิการดี๊ดีสิ้นปีทีองค์กรขาดทุนแต่ได้โบนัสกันคนละแปดเดือน..โดยเอาเงินภาษีประชาชนทั้งประเทศไปร่วมจ่าย..เหอๆๆ..นี่เห็นข่าวว่าขอเงินรัฐบาลอีกราวแสนล้านเพื่อจะไปซื้อเครื่องบินใหม่..ผมคงต้องบอกว่า"เงินที่จะซื้อเครื่องใหม่ต้องมาจากเงินที่ขายตั๋วเครื่องบินเท่านั้น...ปรี๊ดดดดดดๆๆๆ")]

..อากาศดี/ไม่มีฝน..บินอยู่ราวชั่วโมงนึงกัปตันก็ชลอเครื่องเตรียมลงสนามบินสุราษฏ์
สายการบินโลว์ครอสแบบนี้เก้าอี้ที่นั่งอาจจะไม่เหมาะกับคนตัวใหญ่นัก..เพราะมันค่อนข้างคับแคบ..แต่กับมาตรฐานคนเอเซียแบบผมและบินแค่ชั่วโมงเดียวไม่มีปัญหาครับ
และด้วยราคา 2500 บาท(ดอนเมือง-สุราษฏ์+นครศรีธรรมราช-ดอนเมือง)นี่..ทำเอารถทัวร์สะเทือนครับ..เพราะค่ารถกับค่าเครื่องบินราคาพอๆกัน..คนก็เลยเลือกเดินทางโดยเครื่องบินเป็นส่วนใหญ่..
..จำได้ว่าราวสามปีที่แล้วผมเคยบินไปกับคุณจวงและคุณพงษ์พันธ์..เพื่อไปถ่ายนกที่ศรีพังงา..ด้วยการบินไทยรักคุณเท่าฟ้า..จากสุวรรณภูมิไปภูเก็ต+ภูเก็ต-สุวรรณภูมิ..ค่าโดยสารโดนไปคนละ 7500 บาท
โอเค..ว่าที่นั่งใหญ่สบายกว่ากัน..แต่ราคาแพงกว่าสามเท่านี่ไม่ไหวนะ..แล้วการบินไทยยังมาบอกว่าขาดทุนอยู่ทุกปี..ต้องให้รัฐบาลเอาเงินภาษีของประชาชนไปช่วยพยุงปีละหลายพันล้าน..
โดยสหภาพการบินไทยออกมาพูดว่าการบินไทยถือเป็นศักดิ์ศรี/เกียรติยศ/หน้าตาของประเทศ..จะปล่อยให้ล้มละลายไม่ได้..ก็ถ้าไม่มีฝีมือ/บริหารห่วยๆก็รีบๆเจ๊งไปเหอะ...ผมไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีหน้าตาบ้าบออะไรนั่นหรอก..สนใจแต่เรื่องที่ต้องใช้เงินภาษีไปซัพพร์อทปีละหลายพันล้านนั่นมากกว่า..
..เพราะว่าขายตั๋วแพง..ขากลับจากภูเก็ตนั่นผมเลยเห็นมีผู้โดยสารแค่ราวสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น..ถ้าไม่ปรับราคามาสู้กับโลว์ครอสผมบอกได้เลยว่าตายสถานเดียว..แถมองค์กรก็ใหญ่เทอะทะ..พวกบร์อดเยอะแต่คนทำงานจริงมีน้อย..สวัสดิการดี๊ดีสิ้นปีทีองค์กรขาดทุนแต่ได้โบนัสกันคนละแปดเดือน..โดยเอาเงินภาษีประชาชนทั้งประเทศไปร่วมจ่าย..เหอๆๆ
..นี่เห็นข่าวว่าขอเงินรัฐบาลอีกราวแสนล้านเพื่อจะไปซื้อเครื่องบินใหม่..ผมคงต้องบอกว่า"เงินที่จะซื้อเครื่องใหม่ต้องมาจากเงินที่ขายตั๋วเครื่องบินเท่านั้น...ปรี๊ดดดดดดๆๆๆ")

[..นอกเรื่องไปซะไกลเลย..อิๆๆ..มาเข้าเรื่องต่อดีกว่า..เมื่อลงเครื่องรอรับกระเป๋าแล้วก็ออกมาหน้าประตู..ทางผู้จัดทริปก็มารออยู่แล้วครับ..ประกอบด้วยคุณวิรัช+คุณยงยุทธ..สองท่านนี้คือไกด์..กับโกจู๊ดซึ่งเป็นเพื่อนพี่ไพบูลย์และลูกชาย..มาช่วยต้อนรับสนับสนุนทริปครับ..เพราะคนแค่เจ็ดคน..แต่อุปกรณ์ข้าวของเยอะ..เลยต้องมีรถปิคอัปของโกจู๊ดมาช่วยขนกระเป๋าเสื้อผ้าอีกคัน..นอกเหนือจากรถตู้ที่ขับโดยคุณหมูหวาน..]

..นอกเรื่องไปซะไกลเลย..อิๆๆ..มาเข้าเรื่องต่อดีกว่า..
เมื่อลงเครื่องรอรับกระเป๋าแล้วก็ออกมาหน้าประตู..ทางผู้จัดทริปก็มารออยู่แล้วครับ..
ประกอบด้วยคุณวิรัช+คุณยงยุทธ..สองท่านนี้คือไกด์..กับโกจู๊ดซึ่งเป็นเพื่อนพี่ไพบูลย์และลูกชาย..มาช่วยต้อนรับสนับสนุนทริปครับ..
เพราะคนแค่เจ็ดคน..แต่อุปกรณ์ข้าวของเยอะ..เลยต้องมีรถปิคอัปของโกจู๊ดมาช่วยขนกระเป๋าเสื้อผ้าอีกคัน..นอกเหนือจากรถตู้ที่ขับโดยคุณหมูหวาน..

[..จากนั้นไกด์พามาที่ร้านอาหารบนเขาที่มองเห็นแม่น้ำตาปี..เพื่อทานมื้อเที่ยง..ตอนมาถึงทีแรกบรรยากาศดีมาก..แต่พอทานเสร็จราวๆเที่ยง..สายฝนโปรยปรายลงมาห่าใหญ่..วิ่งขึ้นรถกันแทบไม่ทัน..]

..จากนั้นไกด์พามาที่ร้านอาหารบนเขาที่มองเห็นแม่น้ำตาปี..เพื่อทานมื้อเที่ยง..ตอนมาถึงทีแรกบรรยากาศดีมาก..
แต่พอทานเสร็จราวๆเที่ยง..สายฝนโปรยปรายลงมาห่าใหญ่..วิ่งขึ้นรถกันแทบไม่ทัน..

[..หลังจากออกจากร้านอาหาร..มิสเตอร์หวังและมิสเตอร์เฉินจากไต้หวันอยากได้รองเท้าที่ใส่ลุยโคลนได้...เพราะไกด์บอกว่ามีจุดที่ต้องลุยโคลนลงไปถ่ายรูปไกด์เลยพามาที่เซ็นทรัลสุราษฏ์..ก็ไปหาซื้อรองเท้าที่ว่า...ได้ยี่ห้อไนกี้คู่ละ 990 บาท..รองเท้าแตะอารัยทำไมมันแพงขนาดน้านนน..แต่ผมไม่ได้ซื้อหรอก..เพราะมีติดอีแตะมาแล้วครับ..เดินๆอยู่มีคนมาเรียกน้ายอดๆ...หันไปเห็นนี่ทำเอาผมงงเลยว่ามาเจอกันที่นี่ได้ยังไง...เค้าคือพี่ณุสายน้ำที่ถ่ายนกด้วยกันครับ..เพราะปกติจะเจอกันก็แต่ในป่า..นี่มาถึงกลางเมืองสุราษฏ์ทำไมยังเจอยืนคุยถามไถ่ได้ใจความว่าน้าเค้ามาถ่ายสารคดีที่ศรีพังงา..แล้วนี่กำลังอยู่ในช่วงเดินทางต่อไปกรุงชิง..เลยแวะมาหาซื้ออุปกรณ์ข้าวของเพราะต้องอยู่ที่กรุงชิงเป็นแรมเดือนครับ....เวลาคณะเราเหลือเพราะไกด์นัดเจอที่สตาร์บัคตอนบ่ายสอง..เพื่อจะไปถึงจุดถ่ายแรกตอนบ่ายสองครึ่งครับ..ด้วยเพราะต้องการให้แสงตะวันเฉียงได้มุมที่ต้องการชาวคณะเลยมาหม่ำไอติมสเวนเซนค่าเวลา...แต่ผมไม่กล้ากินกับเค้าหรอกเพราะหมอห้าม..แฮ่ๆๆ]

..หลังจากออกจากร้านอาหาร..มิสเตอร์หวังและมิสเตอร์เฉินจากไต้หวันอยากได้รองเท้าที่ใส่ลุยโคลนได้...เพราะไกด์บอกว่ามีจุดที่ต้องลุยโคลนลงไปถ่ายรูป
ไกด์เลยพามาที่เซ็นทรัลสุราษฏ์..ก็ไปหาซื้อรองเท้าที่ว่า...ได้ยี่ห้อไนกี้คู่ละ 990 บาท..รองเท้าแตะอารัยทำไมมันแพงขนาดน้านนน..แต่ผมไม่ได้ซื้อหรอก..เพราะมีติดอีแตะมาแล้วครับ..
เดินๆอยู่มีคนมาเรียกน้ายอดๆ...หันไปเห็นนี่ทำเอาผมงงเลยว่ามาเจอกันที่นี่ได้ยังไง...เค้าคือพี่ณุสายน้ำที่ถ่ายนกด้วยกันครับ..เพราะปกติจะเจอกันก็แต่ในป่า..นี่มาถึงกลางเมืองสุราษฏ์ทำไมยังเจอ
ยืนคุยถามไถ่ได้ใจความว่าน้าเค้ามาถ่ายสารคดีที่ศรีพังงา..แล้วนี่กำลังอยู่ในช่วงเดินทางต่อไปกรุงชิง..เลยแวะมาหาซื้ออุปกรณ์ข้าวของเพราะต้องอยู่ที่กรุงชิงเป็นแรมเดือนครับ..
..เวลาคณะเราเหลือเพราะไกด์นัดเจอที่สตาร์บัคตอนบ่ายสอง..เพื่อจะไปถึงจุดถ่ายแรกตอนบ่ายสองครึ่งครับ..ด้วยเพราะต้องการให้แสงตะวันเฉียงได้มุมที่ต้องการ
ชาวคณะเลยมาหม่ำไอติมสเวนเซนค่าเวลา...แต่ผมไม่กล้ากินกับเค้าหรอกเพราะหมอห้าม..แฮ่ๆๆ

[..พอบ่ายสองตามนัดหมายไกด์ก็พามาที่นี่ครับ..วัดบางใบไม้..https://goo.gl/maps/A5vPEra9bx22]

..พอบ่ายสองตามนัดหมายไกด์ก็พามาที่นี่ครับ..วัดบางใบไม้..https://goo.gl/maps/A5vPEra9bx22

[..จากนั้นทางไกด์ก็จัดเตรียมเครื่องพ่นควัน/เรือสำหรับตากล้อง..และเรือที่เป็นแบบ..แบ่งตากล้องเป็นสองชุดครับ..เพราะถ้าลงไปชุดเดียวเลยเกรงว่าเรือจะล่ม..อิๆๆ]

..จากนั้นทางไกด์ก็จัดเตรียมเครื่องพ่นควัน/เรือสำหรับตากล้อง..และเรือที่เป็นแบบ..
แบ่งตากล้องเป็นสองชุดครับ..เพราะถ้าลงไปชุดเดียวเลยเกรงว่าเรือจะล่ม..อิๆๆ

[..จัดให้ฮ่องกงกับไต้หวันถ่ายก่อน..ผมได้ลงเรือในชุดที่สองครับ..แต่ก็เดินตามไปถ่ายจากริมตลิ่งไปพลางๆก่อน..ภาพชุดนี้ถ่ายจากตลิ่ง..แต่มุมมันสูงเกินไปเลยตะกายลงเรือใครไม่รู้ที่จอดอยู่ลงไปถ่ายครับ..]

..จัดให้ฮ่องกงกับไต้หวันถ่ายก่อน..ผมได้ลงเรือในชุดที่สองครับ..แต่ก็เดินตามไปถ่ายจากริมตลิ่งไปพลางๆก่อน..
ภาพชุดนี้ถ่ายจากตลิ่ง..แต่มุมมันสูงเกินไปเลยตะกายลงเรือใครไม่รู้ที่จอดอยู่ลงไปถ่ายครับ..

[..สถานที่ถ่ายตรงนี้เรียกว่า"อุโมงค์จากตลาดน้ำประชารัฐบางใบไม้"...ซึ่งจำเป็นต้องมาถ่ายในวันธรรมดา..เพราะเสาร์-อาทิตย์ตลาดจะเปิดขายผู้คนมามากมาย..เราจะพ่นควันไม่ได้ครับ..คุณลุงแจวเรือนั่นถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะชื่อ"ลุงสุรินทร์"ครับ..เป็นพระเอกใหญ่ของที่นี่..ส่วนพระนั่นของจริง..นิมนต์จากวัดบางใบไม้นี่แหละ..คงไม่อาบัติหรอกนะ..ถึงจะนิมนต์มาถ่ายภาพก็เถอะ..เพราะนี่ก็ยังอยู่ในรูปแบบวิถีชีวิตที่เป็นปกติของที่นี่..มิได้วิตถารพิศดารจนโลกติเตียนแต่อย่างใดครับ..]

..สถานที่ถ่ายตรงนี้เรียกว่า"อุโมงค์จากตลาดน้ำประชารัฐบางใบไม้"...ซึ่งจำเป็นต้องมาถ่ายในวันธรรมดา..เพราะเสาร์-อาทิตย์ตลาดจะเปิดขายผู้คนมามากมาย..เราจะพ่นควันไม่ได้ครับ..
คุณลุงแจวเรือนั่นถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะชื่อ"ลุงสุรินทร์"ครับ..เป็นพระเอกใหญ่ของที่นี่..ส่วนพระนั่นของจริง..นิมนต์จากวัดบางใบไม้นี่แหละ..
คงไม่อาบัติหรอกนะ..ถึงจะนิมนต์มาถ่ายภาพก็เถอะ..เพราะนี่ก็ยังอยู่ในรูปแบบวิถีชีวิตที่เป็นปกติของที่นี่..มิได้วิตถารพิศดารจนโลกติเตียนแต่อย่างใดครับ..

[..พายวนเวียนถ่ายกันสี่ห้ารอบ..แล้วชุดแรกก็ขึ้นจากเรือ..ผมกับชุดสองก็ลงไปแทน..แต่ละท่านก็เข้าประจำตำแหน่งในเรือครับ..ผมเองโดนบีบไปนั่งอยู่ท้ายเรือ..แต่ไม่มีปัญหา..เพราะทั้งเรือที่นั่งถ่ายและเรือแบบมันเคลื่อนที่ตลอดเวลา..คุณเพียงเลือกจังหวะกดชัตเตอร์ให้เหมาะสมก็แล้วกัน..]

..พายวนเวียนถ่ายกันสี่ห้ารอบ..แล้วชุดแรกก็ขึ้นจากเรือ..ผมกับชุดสองก็ลงไปแทน..
แต่ละท่านก็เข้าประจำตำแหน่งในเรือครับ..ผมเองโดนบีบไปนั่งอยู่ท้ายเรือ..
แต่ไม่มีปัญหา..เพราะทั้งเรือที่นั่งถ่ายและเรือแบบมันเคลื่อนที่ตลอดเวลา..คุณเพียงเลือกจังหวะกดชัตเตอร์ให้เหมาะสมก็แล้วกัน..

[..แต่ที่ผมขำก็คือเราควบคุมทิศทางลมไม่ได้..ไกด์พ่นควันไปแต่หลายครั้งที่มันไม่ยอมลงไปในคลอง..กลับตีย้อนมาหาคนพ่นเพราะลมย้อนกลับมาต้องวิ่งหลบกันจ้าละหวั่น..และบางทีลมนิ่งสนิท..พ่นควันออกไปแล้วมันรวมกลุ่มเป็นก้อนไม่ยอมกระจายตัว..แถมบางทีมีลอยมาบังด้านหน้าของแบบ..ทำให้ถ่ายมามัวซัวไปหมด..]

..แต่ที่ผมขำก็คือเราควบคุมทิศทางลมไม่ได้..ไกด์พ่นควันไปแต่หลายครั้งที่มันไม่ยอมลงไปในคลอง..กลับตีย้อนมาหาคนพ่นเพราะลมย้อนกลับมาต้องวิ่งหลบกันจ้าละหวั่น..
และบางทีลมนิ่งสนิท..พ่นควันออกไปแล้วมันรวมกลุ่มเป็นก้อนไม่ยอมกระจายตัว..แถมบางทีมีลอยมาบังด้านหน้าของแบบ..ทำให้ถ่ายมามัวซัวไปหมด..

[..ถ่ายช่วงแรกๆแสงแข็งคอนทราสหนักมาก..พอช่วงปลายๆค่อยเข้าที่หน่อยครับ..ลุงสุรินทร์แจวเรือวนให้ถ่ายอยู่ราวสิบนาทีคณะเราก็บอกว่าพอละ..ผมเองก็เห็นด้วยเพราะลมเริ่มกระโชกแรง..ท่าทางฝนกำลังจะมา..]

..ถ่ายช่วงแรกๆแสงแข็งคอนทราสหนักมาก..พอช่วงปลายๆค่อยเข้าที่หน่อยครับ..
ลุงสุรินทร์แจวเรือวนให้ถ่ายอยู่ราวสิบนาทีคณะเราก็บอกว่าพอละ..ผมเองก็เห็นด้วยเพราะลมเริ่มกระโชกแรง..ท่าทางฝนกำลังจะมา..

[..เบื้องหลังการถ่ายทำครับ..กล้องที่จอพับได้นี่จะได้เปรียบเรื่องมุมถ่ายที่เรื่ยติดพื้นน้ำได้..แต่ก็ต้องระวังเพราะเรือเอียงวูบวาบอยู่ตลอดเพราะนั่งกันหลายคน..ใครขยับทีก็เอียงที..หลังจากนั้นเรือก็มาส่งที่ท่าน้ำวัด...พอขึ้นจากเรือได้ก็ต้องรีบหลบเข้าศาลา..เพราะฝนกระหน่ำลงมา..นี่นับว่าตัดสินใจได้ถูกต้อง..ขืนช้ากว่านี้ห้านาทีคงได้เปียกปอนไปตามๆกัน.....ก็จบหมายแรกเพียงเท่านี้..และโปรดติดตามหมายต่อไปครับ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..เบื้องหลังการถ่ายทำครับ..กล้องที่จอพับได้นี่จะได้เปรียบเรื่องมุมถ่ายที่เรื่ยติดพื้นน้ำได้..แต่ก็ต้องระวังเพราะเรือเอียงวูบวาบอยู่ตลอดเพราะนั่งกันหลายคน..ใครขยับทีก็เอียงที..
หลังจากนั้นเรือก็มาส่งที่ท่าน้ำวัด...พอขึ้นจากเรือได้ก็ต้องรีบหลบเข้าศาลา..เพราะฝนกระหน่ำลงมา..นี่นับว่าตัดสินใจได้ถูกต้อง..ขืนช้ากว่านี้ห้านาทีคงได้เปียกปอนไปตามๆกัน...
..ก็จบหมายแรกเพียงเท่านี้..และโปรดติดตามหมายต่อไปครับ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

หุๆๆๆ มัน..... ต้องไปถึงสุราฏษ์ฯ เลยหรือ?

[..บ้านเราก็มี..แต่ไม่ทำกันซะที..]

หุๆๆๆ มัน..... ต้องไปถึงสุราฏษ์ฯ เลยหรือ?

..บ้านเราก็มี..แต่ไม่ทำกันซะที..