ต่อไป »

[..ออกจากกิ่วแม่ปานแล้วก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติครับ..ที่จะต้องขึ้นไปให้ถึงยอดดอยอินท์เพื่อไปเช็คอินน์ที่จุดสูงสุดในสยาม..อิๆๆและหลังจากเซอร์วิสท่าน ผบ.แล้ว..ผมก็ปล่อยให้ท่านเซลฟี่ตามอัธยาศัย..ส่วนผมเปลี่ยนกล้องแล้วแบกมันลงไปอ่างกา..จุดมุ่งหมายหวังไว้สามสี่ตัว..คือเจ้าสโนวี่/ช็อตวิง/เยลโลว์แฟนเทรล..เมื่อลงไปถึงก็เจอนักนิยมปักษีทั้งยุโรปและเอเซียเฝ้าอยู่กันหลายคน..เจอน้องบอลล์พาลูกทัวร์สองสามี-ภรรยาชาวมาเลเซียยืนถ่ายอะไรกันอยู่..เลยเข้าไปแจมด้วย..ปรากฏว่าเป็นเจ้าเอี้ยงถ้ำ..Blue Whistling-Thrush.ขนาดราว 31-35 เซนติเมตร..ถ้าปากสีเหลืองเป็นนกประจำถิ่นที่พบตามป่าเขาทั่วประเทศ..แต่ถ้าปากดำเป็นนกอพยบเข้ามาช่วงหน้าหนาว..]

..ออกจากกิ่วแม่ปานแล้วก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติครับ..ที่จะต้องขึ้นไปให้ถึงยอดดอยอินท์เพื่อไปเช็คอินน์ที่จุดสูงสุดในสยาม..อิๆๆ
และหลังจากเซอร์วิสท่าน ผบ.แล้ว..ผมก็ปล่อยให้ท่านเซลฟี่ตามอัธยาศัย..ส่วนผมเปลี่ยนกล้องแล้วแบกมันลงไปอ่างกา..
จุดมุ่งหมายหวังไว้สามสี่ตัว..คือเจ้าสโนวี่/ช็อตวิง/เยลโลว์แฟนเทรล..เมื่อลงไปถึงก็เจอนักนิยมปักษีทั้งยุโรปและเอเซียเฝ้าอยู่กันหลายคน..
เจอน้องบอลล์พาลูกทัวร์สองสามี-ภรรยาชาวมาเลเซียยืนถ่ายอะไรกันอยู่..เลยเข้าไปแจมด้วย..ปรากฏว่าเป็นเจ้าเอี้ยงถ้ำ..Blue  Whistling-Thrush.
ขนาดราว 31-35 เซนติเมตร..ถ้าปากสีเหลืองเป็นนกประจำถิ่นที่พบตามป่าเขาทั่วประเทศ..แต่ถ้าปากดำเป็นนกอพยบเข้ามาช่วงหน้าหนาว..

[..เข้าไปที่บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ(แต่ดำสนิทและคงมีสารพัดเชื้อโรคเพราะใบไม้ที่ร่วงหล่นลงมาแช่อยู่เป็นปีๆ)..น้องบอลล์โยนขนมลงไปแถวนั้น..เจ้าปีกสั้นสีน้ำเงิน..White-browed Shortwing. เพศผู้เต็มวัยเมียงๆมองๆขยับเข้ามา..แต่พอใกล้เจ้าเอี้ยงถ้ำก็ไล่ตีเลย..เลยถ่ายกันไม่ได้..ต้องหนีครับ..เพราะตัวเล็กกว่าเค้าเยอะ..ช็อตวิงนี่ราวๆ 12.5-14 เซนติเมตร..เป็นนกประจำถิ่นที่พบบนเขาสูงทางภาคเหนือเท่านั้น....จนน้องบอลล์และคุณสามีชาวมาเลย์ไม่รอ..ก็เหลือผมกับคุณภรรยาเค้านั่งรอต่อ..เจ้าช็อตวิงก็เข้ามาอีกครั้ง..แต่ถ่ายยากสุดๆ..คือมันรก..และที่แน่ๆคือมืดมาก..มืดจนกล้องโฟกัสช้าในขณะที่นกเปลี่ยนจุดเกาะตลอด..กล้องยังล็อคโฟกัสไม่ได้เค้าก็เปลี่ยนที่อีกแล้ว..ผมบอกปัญหาที่เกิดกับผมนี้กับนักถ่ายนกชาวมาเลย์..เค้าตอบมาว่า"มีทู"..ฮ่าๆๆ..สถานการณ์ไม่แตกต่างกันครับ..จังหวะที่กล้องล็อคและกดชัตเตอร์ได้..เสียงมันดังผลับๆลากยาวๆ..ก็รู้ละว่าสปีดชัตเตอร์ต่ำมาก..กับมาถึงบ้านเช็คดูถึงได้เห็นว่า 1/8 วินาที..แม่จ้าวถ่ายมายังไงด้วยสปีดต่ำขนาดนี้..ได้มาไม่กี่ใบแต่ก็พอละ(เพราะเจ้านี่เคยถ่ายเมื่อหลายปีก่อน..ได้เหน่งๆแบบง่ายๆเลย)..ผมเลยร่ำลาชาวมาเลย์แล้วยกกล้องขึ้นไปหน่วยพิทักษ์ยอดดอยหวังเอาเจ้ากินปลีหางยาวเขียว..ไม่ได้เห็นแม้แต่เงาครับ..จนราวเที่ยงผมก็ชวนท่าน ผบ.ลงดอยไปที่อื่นต่อ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..เข้าไปที่บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ(แต่ดำสนิทและคงมีสารพัดเชื้อโรคเพราะใบไม้ที่ร่วงหล่นลงมาแช่อยู่เป็นปีๆ)..น้องบอลล์โยนขนมลงไปแถวนั้น..
เจ้าปีกสั้นสีน้ำเงิน..White-browed  Shortwing.  เพศผู้เต็มวัยเมียงๆมองๆขยับเข้ามา..แต่พอใกล้เจ้าเอี้ยงถ้ำก็ไล่ตีเลย..เลยถ่ายกันไม่ได้..
ต้องหนีครับ..เพราะตัวเล็กกว่าเค้าเยอะ..ช็อตวิงนี่ราวๆ 12.5-14 เซนติเมตร..เป็นนกประจำถิ่นที่พบบนเขาสูงทางภาคเหนือเท่านั้น..
..จนน้องบอลล์และคุณสามีชาวมาเลย์ไม่รอ..ก็เหลือผมกับคุณภรรยาเค้านั่งรอต่อ..เจ้าช็อตวิงก็เข้ามาอีกครั้ง..แต่ถ่ายยากสุดๆ..
คือมันรก..และที่แน่ๆคือมืดมาก..มืดจนกล้องโฟกัสช้าในขณะที่นกเปลี่ยนจุดเกาะตลอด..กล้องยังล็อคโฟกัสไม่ได้เค้าก็เปลี่ยนที่อีกแล้ว..
ผมบอกปัญหาที่เกิดกับผมนี้กับนักถ่ายนกชาวมาเลย์..เค้าตอบมาว่า"มีทู"..ฮ่าๆๆ..สถานการณ์ไม่แตกต่างกันครับ..
จังหวะที่กล้องล็อคและกดชัตเตอร์ได้..เสียงมันดังผลับๆลากยาวๆ..ก็รู้ละว่าสปีดชัตเตอร์ต่ำมาก..กับมาถึงบ้านเช็คดูถึงได้เห็นว่า 1/8 วินาที..แม่จ้าวถ่ายมายังไงด้วยสปีดต่ำขนาดนี้..
ได้มาไม่กี่ใบแต่ก็พอละ(เพราะเจ้านี่เคยถ่ายเมื่อหลายปีก่อน..ได้เหน่งๆแบบง่ายๆเลย)..ผมเลยร่ำลาชาวมาเลย์แล้วยกกล้องขึ้นไปหน่วยพิทักษ์ยอดดอยหวังเอาเจ้ากินปลีหางยาวเขียว..
ไม่ได้เห็นแม้แต่เงาครับ..จนราวเที่ยงผมก็ชวนท่าน ผบ.ลงดอยไปที่อื่นต่อ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

เห็นแว๊บแรก คิดว่าอีกา พอสังเกตดู มันไม่ใช่นี่หว่า

[..ที่จริงแล้วเวลาผมเจอเจ้านี่จะไม่ถ่ายครับ..เพราะมันเป็นนกพื้นๆที่เจอบ่อย..แต่วันนี้อัตคัดก็เลยเอามาแก้เซ็งไปก่อน..]

เห็นแว๊บแรก คิดว่าอีกา พอสังเกตดู มันไม่ใช่นี่หว่า

..ที่จริงแล้วเวลาผมเจอเจ้านี่จะไม่ถ่ายครับ..เพราะมันเป็นนกพื้นๆที่เจอบ่อย..แต่วันนี้อัตคัดก็เลยเอามาแก้เซ็งไปก่อน..