ต่อไป »

เพิ่งจะย่างเข้าวสันต์ฤดู แต่ใจไพล่ไปคิดถึง เหมันต์ฤดูซะอีกแล้ว โดยเฉพาะ รอยต่อระหว่างฤดูทั้งสองนี้ ยิ่งมีอะไรที่น่าค้นหามากกว่า ช่วงอื่นๆ
เพียงแต่...... ช่วงของชีวิตหนึ่งนั้น จะมีรอยต่อของฤดูให้ค้นหากันได้อีกสักกี่ครั้งกัน
มาถึงวันนี้ เส้นผมบนหัวก็กลับกลายเป็นสีดอกเลาไปทั้งหัวแล้ว จะว่าที่ผ่านมา นานก็ว่านาน.... จะว่าสั้นก็ว่าได้ ขึ้นอยู่กับว่า หลับตาลงแล้วคิดย้อนหลังถึงอะไร? ทุกข์หรือสุข

[..ดำทมึน ผืนฟ้า นภากาศแดงดั่งชาด พฤกษา น่าหวาดเสียวปฐพี เหลืองแซม แกมส้มเชียววารีเปลี่ยว ไร้มัจฉา น่าวังเวง....แม้คืนวัน ผ่านไป อย่าได้เศร้าสีดอกเลา ของเกศา อย่าไปหมองยังดีกว่า โล้นเหน่ง คนเพ่งมองยามแสงส่อง เงาแว๊บ แสบลูกตา..]

..ดำทมึน      ผืนฟ้า     นภากาศ
แดงดั่งชาด   พฤกษา    น่าหวาดเสียว
ปฐพี        เหลืองแซม  แกมส้มเชียว
วารีเปลี่ยว    ไร้มัจฉา    น่าวังเวง..
..แม้คืนวัน    ผ่านไป    อย่าได้เศร้า
สีดอกเลา    ของเกศา   อย่าไปหมอง
ยังดีกว่า      โล้นเหน่ง   คนเพ่งมอง
ยามแสงส่อง  เงาแว๊บ    แสบลูกตา..

 

[..ดำทมึน ผืนฟ้า นภากาศแดงดั่งชาด พฤกษา น่าหวาดเสียวปฐพี เหลืองแซม แกมส้มเชียววารีเปลี่ยว ไร้มัจฉา น่าวังเวง....แม้คืนวัน ผ่านไป อย่าได้เศร้าสีดอกเลา ของเกศา อย่าไปหมองยังดีกว่า โล้นเหน่ง คนเพ่งมองยามแสงส่อง เงาแว๊บ แสบลูกตา..]

..ดำทมึน      ผืนฟ้า     นภากาศ
แดงดั่งชาด   พฤกษา    น่าหวาดเสียว
ปฐพี        เหลืองแซม  แกมส้มเชียว
วารีเปลี่ยว    ไร้มัจฉา    น่าวังเวง..
..แม้คืนวัน    ผ่านไป    อย่าได้เศร้า
สีดอกเลา    ของเกศา   อย่าไปหมอง
ยังดีกว่า      โล้นเหน่ง   คนเพ่งมอง
ยามแสงส่อง  เงาแว๊บ    แสบลูกตา..

ฮ่าๆๆ

รูปก็สวยกลอนก็เพราะเข้ากันอะไรอย่างนี้