ต่อไป »

[ครับ..ต้องขออภัยเพื่อนๆที่กระทู้ช่วงนี้สดุดๆครับ...เพราะมัวเดินสายถ่ายรูปตุนข้อมูลวัตถุดิบเอาไว้เพื่อใช้รบกวนสายตาเพื่อนๆนี่แหละ...อิๆๆมาต่อกันครับ..เมื่อวานหลังจากอาบน้ำกินข้าวที่แพไกรสรแล้วก็เข้านอน...แต่ปัญหาเกิดครับ...เพราะที่นี่เป็นเรือนแพเหนือเขื่อน..ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง..มีเพียงไดปั่นไฟซึ่งเดินเครื่องถึงแค่สี่ทุ่ม..หลังจากนั้นทุกอย่างก็มืดสนิท..แต่ความมืดมิใช่ปัญหาครับ..ปัญหาอยู่ที่ความร้อนของอากาศด้วยเพราะไม่มีแอร์หรือพัดลมใช้..นี่เป็นปัญหาที่ผมเข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึงนั่นแหละ...อิๆๆ)...เพราะคิดว่านอนอยู่ติดชิดน้ำน่าจะเย็น...ที่ไหนได้..ขนาดเมื่อวานเย็นตอนอาบน้ำนั่นโดดลงน้ำ..น้ำมันอุ่นๆเลย..เพราะโดนแดดเผามาทั้งวัน..กว่าจะเย็นได้ก็ปาเข้าไปกว่าเที่ยงคืน..ผมนี่ต้องออกมานอนแคร่หน้าห้องเลยครับ...เช้ามาทั้งอาไห่และคุณหลินบ่นกันพึมเลยว่านอนไม่หลับ....บรรยากาศยามเช้ากับพระอาทิตย์...ซึ่งดูๆไปผมว่ามันก็น่าจะดวงเดียวกับที่บ้านผมนะ..]

ครับ..ต้องขออภัยเพื่อนๆที่กระทู้ช่วงนี้สดุดๆครับ...เพราะมัวเดินสายถ่ายรูปตุนข้อมูลวัตถุดิบเอาไว้เพื่อใช้รบกวนสายตาเพื่อนๆนี่แหละ...อิๆๆ
มาต่อกันครับ..เมื่อวานหลังจากอาบน้ำกินข้าวที่แพไกรสรแล้วก็เข้านอน...
แต่ปัญหาเกิดครับ...เพราะที่นี่เป็นเรือนแพเหนือเขื่อน..ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง..มีเพียงไดปั่นไฟซึ่งเดินเครื่องถึงแค่สี่ทุ่ม..
หลังจากนั้นทุกอย่างก็มืดสนิท..แต่ความมืดมิใช่ปัญหาครับ..ปัญหาอยู่ที่ความร้อนของอากาศด้วยเพราะไม่มีแอร์หรือพัดลมใช้..
นี่เป็นปัญหาที่ผมเข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึงนั่นแหละ...อิๆๆ)...เพราะคิดว่านอนอยู่ติดชิดน้ำน่าจะเย็น...ที่ไหนได้..ขนาดเมื่อวานเย็นตอนอาบน้ำนั่นโดดลงน้ำ..น้ำมันอุ่นๆเลย..เพราะโดนแดดเผามาทั้งวัน..
กว่าจะเย็นได้ก็ปาเข้าไปกว่าเที่ยงคืน..ผมนี่ต้องออกมานอนแคร่หน้าห้องเลยครับ...เช้ามาทั้งอาไห่และคุณหลินบ่นกันพึมเลยว่านอนไม่หลับ..
..บรรยากาศยามเช้ากับพระอาทิตย์...ซึ่งดูๆไปผมว่ามันก็น่าจะดวงเดียวกับที่บ้านผมนะ..

[หลังจากมื้อเช้าเราก็เก็บข้าวของลงเรือเพื่ออำลาแพไกรสรละครับ..หลังปลายสุดนั่นแหละ..ที่นอนของผมเมื่อคืน..วิวสองข้างเรือที่แล่นผ่านเพื่อกลับไปยังท่าเรือ..มีเมฆหมอกคลุมยอดเขาดูลึกลับราวหนังเรื่องลร์อดออฟเดอะริง..]

หลังจากมื้อเช้าเราก็เก็บข้าวของลงเรือเพื่ออำลาแพไกรสรละครับ..หลังปลายสุดนั่นแหละ..ที่นอนของผมเมื่อคืน..
วิวสองข้างเรือที่แล่นผ่านเพื่อกลับไปยังท่าเรือ..มีเมฆหมอกคลุมยอดเขาดูลึกลับราวหนังเรื่องลร์อดออฟเดอะริง..

[ตรงนี้เรือพาเรามาถึงไฮไลท์ของเชี่ยวหลานแล้วครับ..เค้าเรียกมันว้า"กุ้ยหลินเมืองไทย"คือบรรยากาศมันคล้ายกุ้ยหลินของเมืองจีน..แต่ที่เมืองจีนมันเป็นแม่น้ำ..ของเรามันเป็นทะเลสาป]

ตรงนี้เรือพาเรามาถึงไฮไลท์ของเชี่ยวหลานแล้วครับ..เค้าเรียกมันว้า"กุ้ยหลินเมืองไทย"
คือบรรยากาศมันคล้ายกุ้ยหลินของเมืองจีน..แต่ที่เมืองจีนมันเป็นแม่น้ำ..ของเรามันเป็นทะเลสาป

[ตรงนี้เรือนักท่องเที่ยวเยอะครับ..เพราะถ้าไม่มาที่นี่ก็เหมือนมาไม่ถึงเชี่ยวหลาน..สังเกตุว่าส่วนใหญ่เป็นฝรั่งกับไทยครับ..คนจีนไม่มาที่นี่อาจเพราะเรื่องอุณหภูมิอย่างที่ผมเจอนั่นแหละ..]

ตรงนี้เรือนักท่องเที่ยวเยอะครับ..เพราะถ้าไม่มาที่นี่ก็เหมือนมาไม่ถึงเชี่ยวหลาน..
สังเกตุว่าส่วนใหญ่เป็นฝรั่งกับไทยครับ..คนจีนไม่มาที่นี่อาจเพราะเรื่องอุณหภูมิอย่างที่ผมเจอนั่นแหละ..

[จากนั้นเรือก็พาไปชมอีกหลายจุด..ซึ่งมันก็ดูเซมๆกันนั่นแหละ..เที่ยวแบบนี้มันต้องมีโชคชะตาด้วยครับ...ว่าคุณมาแล้วจะเจอเวทเทอร์แบบไหน..ครึ้มฝนหรือแดดเปรี้ยง/หมอกหนาหรือฟ้าใส..ทุกวันไม่ได้เหมือนกันครับ]

จากนั้นเรือก็พาไปชมอีกหลายจุด..ซึ่งมันก็ดูเซมๆกันนั่นแหละ..
เที่ยวแบบนี้มันต้องมีโชคชะตาด้วยครับ...ว่าคุณมาแล้วจะเจอเวทเทอร์แบบไหน..ครึ้มฝนหรือแดดเปรี้ยง/หมอกหนาหรือฟ้าใส..ทุกวันไม่ได้เหมือนกันครับ

[เราแล่นมาก่อนถึงท่าเรือ..อาไห่เกิดปวดท้อง..คนเรือเลยพาแวะมาที่นี่ครับ..เห็นว่าเป็นสถานีเพาะเลี้ยงและวิจัยพันธ์ปลาน้ำจืดของกรมประมง...ตอนที่เรามาถึงไม่มีผู้คนอยู่ที่นี่..]

เราแล่นมาก่อนถึงท่าเรือ..อาไห่เกิดปวดท้อง..คนเรือเลยพาแวะมาที่นี่ครับ..
เห็นว่าเป็นสถานีเพาะเลี้ยงและวิจัยพันธ์ปลาน้ำจืดของกรมประมง...ตอนที่เรามาถึงไม่มีผู้คนอยู่ที่นี่..

[หลังจากเข้าห้องน้ำและเก็บภาพแล้ว..ก็แล่นเรือออกมาถึงสันเขื่อน/ท่าเรือครับ..ใบท้ายนั่นคือยานพาหนะของเรา..โชคดีที่ผมหาที่จอดรถใต้ร่มไม้ได้..เพราะไม่งั้นต้องตากแดดสองวันกลัวรถพังหมด..แต่ที่จริงคุณหลินใช้รถแค่สามปีแล้วเปลี่ยน.คันนี้คุณหลินพึ่งถอยมา..วิ่งมาแค่พันแปดร้อยโล..แต่ทริปนี้ผมฟาดไปสองพันสี่ร้อยโลครับ..ตอนวิ่งมาจากปากประผ่านแยกร่อนพิบูลย์โดนตำรวจที่ตั้งด่านเรียก..คิดว่าจะเจอข้อหาอะไร..แต่เค้าแค่อยากดูรถครับ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

หลังจากเข้าห้องน้ำและเก็บภาพแล้ว..ก็แล่นเรือออกมาถึงสันเขื่อน/ท่าเรือครับ..
ใบท้ายนั่นคือยานพาหนะของเรา..โชคดีที่ผมหาที่จอดรถใต้ร่มไม้ได้..เพราะไม่งั้นต้องตากแดดสองวันกลัวรถพังหมด..แต่ที่จริงคุณหลินใช้รถแค่สามปีแล้วเปลี่ยน.
คันนี้คุณหลินพึ่งถอยมา..วิ่งมาแค่พันแปดร้อยโล..แต่ทริปนี้ผมฟาดไปสองพันสี่ร้อยโลครับ..ตอนวิ่งมาจากปากประผ่านแยกร่อนพิบูลย์โดนตำรวจที่ตั้งด่านเรียก..คิดว่าจะเจอข้อหาอะไร..แต่เค้าแค่อยากดูรถครับ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..