ต่อไป »

[..เมื่อผมเปลี่ยนมาถ่ายมาโคร..ท่าน ผบ.ทบ.ก็แยกไปเดินเซลฟี่..จนราวเก้าโมงกว่าๆก็โทรมาบอกว่าที่ต้นพญาเสือข้างร้านอาหารนกลงเต็มเลย..ไม่รอช้าครับ...เพราะมาโครตรงนี้ก็ถ่ายจนทั่วละ..รีบเปลี่ยนเอาหกร้อยมิลมาจับคู่กับเจ็ดดีนี่แหละ..แต่ทีนี้ตั้องมีขาตั้งกล้องไปด้วย..แบกไปตั้งรออยู่ไม่นานเค้าก็มากันละ..ตัวนี้นกม่อนๆที่ไหนก็เจอ..แว่นตาขาวสีทอง..Oriental White-eye. อยู่ในชุดขนสีเหลือง..ขนาดราวๆ 10.5-11 เซนติเมตรเป็นนกประจำถิ่นที่พบได้บ่อยๆตามป่าเขาและป่าชายเลนทั่วประเทศ..ป่าโกงกางที่บางปูก็มีอาศัยอยู่เยอะ..]

..เมื่อผมเปลี่ยนมาถ่ายมาโคร..ท่าน ผบ.ทบ.ก็แยกไปเดินเซลฟี่..จนราวเก้าโมงกว่าๆก็โทรมาบอกว่าที่ต้นพญาเสือข้างร้านอาหารนกลงเต็มเลย..
ไม่รอช้าครับ...เพราะมาโครตรงนี้ก็ถ่ายจนทั่วละ..รีบเปลี่ยนเอาหกร้อยมิลมาจับคู่กับเจ็ดดีนี่แหละ..แต่ทีนี้ตั้องมีขาตั้งกล้องไปด้วย..
แบกไปตั้งรออยู่ไม่นานเค้าก็มากันละ..ตัวนี้นกม่อนๆที่ไหนก็เจอ..แว่นตาขาวสีทอง..Oriental  White-eye.  อยู่ในชุดขนสีเหลือง..ขนาดราวๆ 10.5-11 เซนติเมตร
เป็นนกประจำถิ่นที่พบได้บ่อยๆตามป่าเขาและป่าชายเลนทั่วประเทศ..ป่าโกงกางที่บางปูก็มีอาศัยอยู่เยอะ..

[..ปรอดหัวโขน..Red-whiskered Bulbul. ขนาดราวๆ 18-20.5 เซนติเมตรเป็นนกประจำถิ่นที่พบบ่อยตามป่าเขาและพื้นที่การเกษตร..ในระดับพื้นราบจนถึงความสูง 1800 เมตรจากน้ำทะเลปานกลาง..อาศัยอยู่ทางภาคเหนือ-ตะวันตก-กลาง-ตะวันออก-และชายขอบของอิสาน..ส่วนทางใต้จะหายากเพราะโดนดักจับจากธรรมชาติไปใส่กรงเสียหมด....เค้าไม่ค่อยมีมารยาทสักเท่าไหร่..นึกอยากทิ้งระเบิดตรงไหนก็ทิ้ง..ลงมาเป็นดุ้นยาวเลย..อิๆๆ]

..ปรอดหัวโขน..Red-whiskered  Bulbul.  ขนาดราวๆ 18-20.5 เซนติเมตร
เป็นนกประจำถิ่นที่พบบ่อยตามป่าเขาและพื้นที่การเกษตร..ในระดับพื้นราบจนถึงความสูง 1800 เมตรจากน้ำทะเลปานกลาง..
อาศัยอยู่ทางภาคเหนือ-ตะวันตก-กลาง-ตะวันออก-และชายขอบของอิสาน..ส่วนทางใต้จะหายากเพราะโดนดักจับจากธรรมชาติไปใส่กรงเสียหมด..
..เค้าไม่ค่อยมีมารยาทสักเท่าไหร่..นึกอยากทิ้งระเบิดตรงไหนก็ทิ้ง..ลงมาเป็นดุ้นยาวเลย..อิๆๆ

[..นอกจากหุ่นก้านรูปทรงสีสันสวยงามแล้ว..เค้ายังมีเสียงใสไพเราะน่าฟัง..จึงทำให้คนใจบาปหยาบช้าดักจับเค้ามาขังในกรง..ซื้อ-ขายกันในตลาดตามภาคใต้ตัวละเป็นพันบาท...และเอามาใส่กรงแขวนไว้หน้าบ้านเพื่อฟังเสียงมันร้อง...หาความสุขจากความทุกข์ของผู้อื่นนี่หว่า..]

..นอกจากหุ่นก้านรูปทรงสีสันสวยงามแล้ว..เค้ายังมีเสียงใสไพเราะน่าฟัง..จึงทำให้คนใจบาปหยาบช้าดักจับเค้ามาขังในกรง..
ซื้อ-ขายกันในตลาดตามภาคใต้ตัวละเป็นพันบาท...และเอามาใส่กรงแขวนไว้หน้าบ้านเพื่อฟังเสียงมันร้อง...หาความสุขจากความทุกข์ของผู้อื่นนี่หว่า..

[..นกจะสวยงามเมื่ออยู่อย่างอิสระนอกกรงครับ..อ้อ..เจ้านี่ตัวไหนเป็นเพศผู้-เมีย..ในตำราไม่ได้แจ้งไว้เพราะว่าสายตามนุษย์แยกไม่ออกครับ..แต่บรมครูทางชีวะวิทยาเคยสั่งสอนบอกกล่าวไว้ว่า..ในบรรดาสัตว์ป่าทั้งหลายตัวใดที่เป็นเพศเมียนั้นเราจะเห็น"หางลีๆ"..ก็ไม่ทราบว่าจะนำมาประยุกต์ใช้ร่วมกับสัตว์ปีกนี้ได้หรือไม่นะ..อิๆ]

..นกจะสวยงามเมื่ออยู่อย่างอิสระนอกกรงครับ..
อ้อ..เจ้านี่ตัวไหนเป็นเพศผู้-เมีย..ในตำราไม่ได้แจ้งไว้เพราะว่าสายตามนุษย์แยกไม่ออกครับ..
แต่บรมครูทางชีวะวิทยาเคยสั่งสอนบอกกล่าวไว้ว่า..ในบรรดาสัตว์ป่าทั้งหลายตัวใดที่เป็นเพศเมียนั้นเราจะเห็น"หางลีๆ"
..ก็ไม่ทราบว่าจะนำมาประยุกต์ใช้ร่วมกับสัตว์ปีกนี้ได้หรือไม่นะ..อิๆ

[..ส่วนเจ้านี่ก็คือเพศผู้วัยอ่อนของกินปลีคอสีฟ้าแบบเดียวกับที่ถ่ายเมื่อวานเย็นนั่นแหละครับ..]

..ส่วนเจ้านี่ก็คือเพศผู้วัยอ่อนของกินปลีคอสีฟ้าแบบเดียวกับที่ถ่ายเมื่อวานเย็นนั่นแหละครับ..

[นี่คุณแม่..วันนี้แม่เค้ามาด้วย..แต่เมื่อลูกโตขนาดนี้ต่างคนต่างหากินแล้วครับ..คือลูกนกนี่พอพ่อ-แม่ป้อนโตจนบินออกรังได้แล้ว..ก็ต้องเริ่มหัดหากินด้วยตัวเองทันที..จะมามัวอ้อนให้ป้อนก็จะได้เพียงบางครั้งเท่านั้น..ธรรมชาติกำหนดให้เค้าต้องฝึกหัดเพื่อความอยู่รอด..ตัวไหนอ่อนแอก็ลาโลกไปเป็นปกติของสัตว์โลกครับ..]

นี่คุณแม่..วันนี้แม่เค้ามาด้วย..แต่เมื่อลูกโตขนาดนี้ต่างคนต่างหากินแล้วครับ..
คือลูกนกนี่พอพ่อ-แม่ป้อนโตจนบินออกรังได้แล้ว..ก็ต้องเริ่มหัดหากินด้วยตัวเองทันที..จะมามัวอ้อนให้ป้อนก็จะได้เพียงบางครั้งเท่านั้น..
ธรรมชาติกำหนดให้เค้าต้องฝึกหัดเพื่อความอยู่รอด..ตัวไหนอ่อนแอก็ลาโลกไปเป็นปกติของสัตว์โลกครับ..

[..นี่คุณพ่อสุดหล่อ..เป็นตัวที่ผมหวังมาถ่ายนั่นแหละ..คือเค้าเป็นนกอพยบหนีหนาวมาจากทางด้านเหนือขึ้นไป..ลงใต้มาเฉพาะหน้าหนาวเท่านั้น..ในฤดูกาลอื่นๆเค้าจะอพยบกลับไปจึงไม่ใช่จะเจอได้ทุกเวลา..เค้ารู้ดีว่าช่วงเวลานี้ต้นพญาเสือและซากุระกำลังออกดอกบานสะพรั่ง..มีน้ำหวานให้ดูดกินเยอะก็เลยมาอาศัยอยู่ใกล้ๆ..พฤติการคือบินมาเกาะและกระโดดไปตามกิ่งนั้นกิ่งนี้เพื่อกินน้ำหวานจนอิ่ม..แล้วก็บินหลบเข้าไปพักในป่ารก..พอราวสิบห้านาที-ครึ่งชั่วโมงก็บินมากินใหม่....ใบท้ายนั่นด้วยเพราะช่วงนี้กินแต่น้ำหวานเลยอึ๊ออกมาเป็นน้ำครับ..ใครไปยืนใต้ต้นโดนน้ำกระเซ็นใส่อย่าได้นึกว่าต้นไม้ประพรมน้ำมนต์ให้นะ...อิๆๆ]

..นี่คุณพ่อสุดหล่อ..เป็นตัวที่ผมหวังมาถ่ายนั่นแหละ..
คือเค้าเป็นนกอพยบหนีหนาวมาจากทางด้านเหนือขึ้นไป..ลงใต้มาเฉพาะหน้าหนาวเท่านั้น..ในฤดูกาลอื่นๆเค้าจะอพยบกลับไปจึงไม่ใช่จะเจอได้ทุกเวลา..
เค้ารู้ดีว่าช่วงเวลานี้ต้นพญาเสือและซากุระกำลังออกดอกบานสะพรั่ง..มีน้ำหวานให้ดูดกินเยอะก็เลยมาอาศัยอยู่ใกล้ๆ..
พฤติการคือบินมาเกาะและกระโดดไปตามกิ่งนั้นกิ่งนี้เพื่อกินน้ำหวานจนอิ่ม..แล้วก็บินหลบเข้าไปพักในป่ารก..พอราวสิบห้านาที-ครึ่งชั่วโมงก็บินมากินใหม่..
..ใบท้ายนั่นด้วยเพราะช่วงนี้กินแต่น้ำหวานเลยอึ๊ออกมาเป็นน้ำครับ..ใครไปยืนใต้ต้นโดนน้ำกระเซ็นใส่อย่าได้นึกว่าต้นไม้ประพรมน้ำมนต์ให้นะ...อิๆๆ

[..หลายท่านอาจจะบอกว่าถ่ายมาทำไมเยอะแยะและภาพมันซ้ำๆกัน..คงต้องตอบว่าตอนที่เค้าเข้ามานั้นไม่ได้หมายความว่าจะถ่ายได้ทุกครั้ง..เพราะเค้ามักจะกินหลบๆบังๆอยู่หลังกิ่งทำให้เห็นไม่ครบตัวก็จะถ่ายไม่ได้..หรือได้มาก็ไม่ดี..แถมเค้าจะกระโดดเปลี่ยนกิ่งเพื่อหากินไวมากๆ..แต่ละจุดหยุดอยู่ไม่เกินห้าวินาที..เวลาตรงนี้กว่าจะหันกล้องไปหา-กว่าจะโฟกัสได้หมดไปแล้วสามวินาที..เมื่อได้จังหวะก็กดจนกว่าเค้าจะโดดหนีไปซึ่งส่วนใหญ่ก็จะได้ภาพมาช็อตละราวยี่สามสิบใบ..ด้วยความไวสิบเฟรมต่อวินาทีของกล้องครับ..]

..หลายท่านอาจจะบอกว่าถ่ายมาทำไมเยอะแยะและภาพมันซ้ำๆกัน..คงต้องตอบว่าตอนที่เค้าเข้ามานั้นไม่ได้หมายความว่าจะถ่ายได้ทุกครั้ง..
เพราะเค้ามักจะกินหลบๆบังๆอยู่หลังกิ่งทำให้เห็นไม่ครบตัวก็จะถ่ายไม่ได้..หรือได้มาก็ไม่ดี..แถมเค้าจะกระโดดเปลี่ยนกิ่งเพื่อหากินไวมากๆ..แต่ละจุดหยุดอยู่ไม่เกินห้าวินาที..
เวลาตรงนี้กว่าจะหันกล้องไปหา-กว่าจะโฟกัสได้หมดไปแล้วสามวินาที..เมื่อได้จังหวะก็กดจนกว่าเค้าจะโดดหนีไปซึ่งส่วนใหญ่ก็จะได้ภาพมาช็อตละราวยี่สามสิบใบ..ด้วยความไวสิบเฟรมต่อวินาทีของกล้องครับ..

[..มันเป็นเสน่ห์ที่ชวนหลงไหลของการถ่ายภาพนกครับ..จะได้วัดกันว่าสายตามือไม้คุณยังมีความว่องไวพอที่จะตามเป้าหมายได้ทันหรือไม่..ซึ่งประเด็นนี้ผมเองก็ช้าลงไปทุกปีเพราะเริ่มชราภาพ..แหะๆๆและทดสอบความอดทนว่าคุณจะอึดพอที่จะทนรอจนกว่าเค้ามามั้ย..หลายๆท่านมาฝึกถ่ายนกแต่ก็เลิกไปด้วยเหตุผลเหล่านี้..แหม..ถ้ามาทุกครั้งแล้วได้ทุกทีมันก็ไม่เร้าใจสิ..ถ้าจะเอาง่ายๆแบบนั้นไปถ่ายพริตตี้ในงานมอเตอร์โชว์เหอะ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..มันเป็นเสน่ห์ที่ชวนหลงไหลของการถ่ายภาพนกครับ..จะได้วัดกันว่าสายตามือไม้คุณยังมีความว่องไวพอที่จะตามเป้าหมายได้ทันหรือไม่..ซึ่งประเด็นนี้ผมเองก็ช้าลงไปทุกปีเพราะเริ่มชราภาพ..แหะๆๆ
และทดสอบความอดทนว่าคุณจะอึดพอที่จะทนรอจนกว่าเค้ามามั้ย..หลายๆท่านมาฝึกถ่ายนกแต่ก็เลิกไปด้วยเหตุผลเหล่านี้..
แหม..ถ้ามาทุกครั้งแล้วได้ทุกทีมันก็ไม่เร้าใจสิ..ถ้าจะเอาง่ายๆแบบนั้นไปถ่ายพริตตี้ในงานมอเตอร์โชว์เหอะ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

คมกริบเลยนะครับ

[..สู้เลนส์มาโครไม่ได้หรอกครับ..แต่เลนส์มาโครก็เอามาถ่ายระยะไกลแบบนี้ไม่ได้..วันก่อนเห็นโฆษณาโทรศัพท์"หัวเว่ย"..เห็นแล้วมันน่าเอามาถ่ายนกจริงๆ..ซูมได้ 50 เท่ายังคมกริ๊บอยู่เลย..ฮ่าๆๆ..แต่ไม่รู้จะเชื่อมันได้รึเปล่า..]

คมกริบเลยนะครับ

..สู้เลนส์มาโครไม่ได้หรอกครับ..แต่เลนส์มาโครก็เอามาถ่ายระยะไกลแบบนี้ไม่ได้..
วันก่อนเห็นโฆษณาโทรศัพท์"หัวเว่ย"..เห็นแล้วมันน่าเอามาถ่ายนกจริงๆ..ซูมได้ 50 เท่ายังคมกริ๊บอยู่เลย..ฮ่าๆๆ..แต่ไม่รู้จะเชื่อมันได้รึเปล่า..

ผมว่า น้ายอดถ่ายออกมาแล้วดอกไม้ยังไม่ค่อยชัดนะครับ มันชัดแค่บางดอกอ่ะ

[..ใช่ครับ..แต่นี่สุดฝีมือแล้วครับ..อิๆๆ]

ผมว่า น้ายอดถ่ายออกมาแล้วดอกไม้ยังไม่ค่อยชัดนะครับ มันชัดแค่บางดอกอ่ะ

..ใช่ครับ..แต่นี่สุดฝีมือแล้วครับ..อิๆๆ