ต่อไป »

[ครับ...วันนี้พาท่านมาชมวิถีชีวิตของชุมชนในคุ้งบางกะเจ้า..ซึ่งผมเองก็พึ่งทราบว่าที่นี่ยังมีการทำน้ำตาลมะพร้าวหลงเหลืออยู่..เป้าหมายคือบ้าน"ลุงพงษ์"ซึ่งอยู่ในซอยเพชรหึงษ์ 23 ครับ..เป็นผู้ที่ยังทำน้ำตาลมะพร้าวที่เหลือเพียงเจ้าเดียวในบางกะเจ้านี้..]

ครับ...วันนี้พาท่านมาชมวิถีชีวิตของชุมชนในคุ้งบางกะเจ้า..ซึ่งผมเองก็พึ่งทราบว่าที่นี่ยังมีการทำน้ำตาลมะพร้าวหลงเหลืออยู่..
เป้าหมายคือบ้าน"ลุงพงษ์"ซึ่งอยู่ในซอยเพชรหึงษ์ 23 ครับ..เป็นผู้ที่ยังทำน้ำตาลมะพร้าวที่เหลือเพียงเจ้าเดียวในบางกะเจ้านี้..

[..ท่านใดหมู่คณะไหนอยากตามไปชมก็ตามกูเกิ้ลแมปไปได้เลยครับ..แต่ช่วงเคี่ยวน้ำตาลจะอยู่ที่ประมาณเก้าโมงเช้าเท่านั้นนะ]

https://www.google.co.th/maps/dir//13.678266,100.5581406/@13.6778218,100.5585191,17.5z/data=!4m2!4m1!3e0
..ท่านใดหมู่คณะไหนอยากตามไปชมก็ตามกูเกิ้ลแมปไปได้เลยครับ..แต่ช่วงเคี่ยวน้ำตาลจะอยู่ที่ประมาณเก้าโมงเช้าเท่านั้นนะ

[ผมเข้ามาที่นี่ตอนราวเจ็ดโมงเช้าครับ...ลุงพงษ์กำลังเตรียมกระบอกโค๊กเพื่อไปเก็บน้ำตาลจากต้นมะพร้าว..]

ผมเข้ามาที่นี่ตอนราวเจ็ดโมงเช้าครับ...ลุงพงษ์กำลังเตรียมกระบอกโค๊กเพื่อไปเก็บน้ำตาลจากต้นมะพร้าว..

[แต่ก่อนนี้ผมเคยเห็นแต่ที่เป็นกระบอกไม้ไผ่และกระป๋องนมผงตราหมีที่เป็นอลูมิเนียม..แต่ลุงพงษ์แจ้งให้ทราบว่ากระบอกไม้ไผ่นั้นบรรดากระรอก-กระแตกัดทะลุหมด..ส่วนกระป๋องอลูมิเนียมก็หายากเต็มทีแล้ว..ปัจจุบันจึงหันมาใช้ขวดโค๊กแบบลิตรครึ่งแทน..แต่บางจุดที่กระรอกชุมก็ต้องใช้ถังพาสติคครอบทับไว้อีกชั้นเพื่อกันกระรอกแทะ....ชีวิตที่ต้องปีนที่สูงอยู่ทุกเช้า-เย็น..พร้อมกับมีดปาดตาลคมกริบเอาไว้ปาดปลายจั่นงวงมะพร้าว..เพื่อให้ได้น้ำตาลจากงวงจั่นนั้น..]

แต่ก่อนนี้ผมเคยเห็นแต่ที่เป็นกระบอกไม้ไผ่และกระป๋องนมผงตราหมีที่เป็นอลูมิเนียม..แต่ลุงพงษ์แจ้งให้ทราบว่ากระบอกไม้ไผ่นั้นบรรดากระรอก-กระแตกัดทะลุหมด..
ส่วนกระป๋องอลูมิเนียมก็หายากเต็มทีแล้ว..ปัจจุบันจึงหันมาใช้ขวดโค๊กแบบลิตรครึ่งแทน..แต่บางจุดที่กระรอกชุมก็ต้องใช้ถังพาสติคครอบทับไว้อีกชั้นเพื่อกันกระรอกแทะ..
..ชีวิตที่ต้องปีนที่สูงอยู่ทุกเช้า-เย็น..พร้อมกับมีดปาดตาลคมกริบเอาไว้ปาดปลายจั่นงวงมะพร้าว..เพื่อให้ได้น้ำตาลจากงวงจั่นนั้น..

[ในกระบอกที่จะเอาไปรองน้ำตาลนั้นลุงพงษ์บอกว่าต้องใส่"แก่นตะเคียน"ลงไปด้วย...เพื่อกันไม่ให้น้ำตาลบูดง่าย..คือเป็นไม้ตะเคียนที่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ..มีฤทธิ์ช่วยป้องกันการบูดของน้ำตาลหากถูกทิ้งไว้โดยไม่เคี่ยวนานเกินไป..]

ในกระบอกที่จะเอาไปรองน้ำตาลนั้นลุงพงษ์บอกว่าต้องใส่"แก่นตะเคียน"ลงไปด้วย...เพื่อกันไม่ให้น้ำตาลบูดง่าย..
คือเป็นไม้ตะเคียนที่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ..มีฤทธิ์ช่วยป้องกันการบูดของน้ำตาลหากถูกทิ้งไว้โดยไม่เคี่ยวนานเกินไป..

[ทุกเช้า-เย็นต้องปีนพะองไปเก็บน้ำตาล..คือเก็บวันละสองรอบครับ.."พะอง"คือไม้ไผ่ลำยาวที่ตอกทอยเป็นระยะไว้ใช้ปีนขึ้นต้นมะพร้าว..แต่ละต้นจะมีอายุการใช้งานราวห้าปีก่อนที่จะผุพังไปตามธรรมชาติ]

ทุกเช้า-เย็นต้องปีนพะองไปเก็บน้ำตาล..คือเก็บวันละสองรอบครับ..
"พะอง"คือไม้ไผ่ลำยาวที่ตอกทอยเป็นระยะไว้ใช้ปีนขึ้นต้นมะพร้าว..แต่ละต้นจะมีอายุการใช้งานราวห้าปีก่อนที่จะผุพังไปตามธรรมชาติ

[คู่ชีวิตของลุงพงษ์ครับ..ป้าเค้าทั้งปีนเก็บและเคี่ยวน้ำตาล...คือทำงานคู่กับลุงพงษ์ทุกอย่าง..]

คู่ชีวิตของลุงพงษ์ครับ..ป้าเค้าทั้งปีนเก็บและเคี่ยวน้ำตาล...คือทำงานคู่กับลุงพงษ์ทุกอย่าง..

[หลังจากเทน้ำตาลสดลงกะทะ..สุมไฟให้เดือดและคอยตักช้อนฟองออก..ใช้เวลาอยู่ราวชั่วโมง..มากน้อยแล้วแต่ปริมาณน้ำตาลที่ได้ในแต่ละวัน..ลุงพงษ์บอกว่าทุกวันนี้ได้น้ำตาลน้อย..เพราะต้นมะพร้าวไม่สมบูรณ์ครับ..เหตุเพราะโดนด้วงเจาะกินยอด..ลูกสาวลุงจึงเพาะพันธ์"แตนเบียน"เพื่อปล่อยให้ไปจับหนอนด้วงกิน..]

หลังจากเทน้ำตาลสดลงกะทะ..สุมไฟให้เดือดและคอยตักช้อนฟองออก..ใช้เวลาอยู่ราวชั่วโมง..มากน้อยแล้วแต่ปริมาณน้ำตาลที่ได้ในแต่ละวัน..
ลุงพงษ์บอกว่าทุกวันนี้ได้น้ำตาลน้อย..เพราะต้นมะพร้าวไม่สมบูรณ์ครับ..เหตุเพราะโดนด้วงเจาะกินยอด..ลูกสาวลุงจึงเพาะพันธ์"แตนเบียน"เพื่อปล่อยให้ไปจับหนอนด้วงกิน..

[ได้ที่แล้วครับ...กลิ่นน้ำตาลหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ..ลุงพงษ์ชักฟืนราไฟออก..หลังจากนั้นก็ช่วยกันยกกะทะลงมาตั้งนอกเตา]

ได้ที่แล้วครับ...กลิ่นน้ำตาลหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ..
ลุงพงษ์ชักฟืนราไฟออก..หลังจากนั้นก็ช่วยกันยกกะทะลงมาตั้งนอกเตา

[ยกลงมาตั้งแล้วลุงพงษ์ใช้แกนไม้กลึงที่ด้านล่างเป็นพายเอามาปั่นในกะทะ..เพื่อระบายความร้อนออกจากน้ำตาล..]

ยกลงมาตั้งแล้วลุงพงษ์ใช้แกนไม้กลึงที่ด้านล่างเป็นพายเอามาปั่นในกะทะ..เพื่อระบายความร้อนออกจากน้ำตาล..

[เมื่อน้ำตาลเย็นตัวลงเป็นตังเม..ลุงกับป้าก็ช่วยกันตักใส่ในถ้วย..ชั่งน้ำหนักเป็นถ้วยละครึ่งกิโลกรัม..วันนั้นได้น้ำตาลห้าโลครึ่ง..ทั้งหวานทั้งหอมทั้งมัน..ผมขอแบ่งมาโลนึงเพราะเกรงใจไม่กล้าซื้อเยอะ..ด้วยลุงบอกว่ามีคนจองน้ำตาลมาล่วงหน้าจนไม่พอขายทุกวัน..น้ำตาลมะพร้าวที่นี่ของแท้แน่นอน...เพราะผมเห็นขั้นตอนการผลิตจนจบกระบวนการ..ลุงบอกว่าที่มีขายกันในตลาดนั่นส่วนใหญ่เอาน้ำตาลมะพร้าวไปเคี่ยวใหม่โดยใส่น้ำตาลทรายลงไปครึ่งนึงครับ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

เมื่อน้ำตาลเย็นตัวลงเป็นตังเม..ลุงกับป้าก็ช่วยกันตักใส่ในถ้วย..ชั่งน้ำหนักเป็นถ้วยละครึ่งกิโลกรัม..
วันนั้นได้น้ำตาลห้าโลครึ่ง..ทั้งหวานทั้งหอมทั้งมัน..ผมขอแบ่งมาโลนึงเพราะเกรงใจไม่กล้าซื้อเยอะ..ด้วยลุงบอกว่ามีคนจองน้ำตาลมาล่วงหน้าจนไม่พอขายทุกวัน..
น้ำตาลมะพร้าวที่นี่ของแท้แน่นอน...เพราะผมเห็นขั้นตอนการผลิตจนจบกระบวนการ..ลุงบอกว่าที่มีขายกันในตลาดนั่นส่วนใหญ่เอาน้ำตาลมะพร้าวไปเคี่ยวใหม่โดยใส่น้ำตาลทรายลงไปครึ่งนึงครับ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

...ยังใช้ไม้พะองแบบเดิมๆ ใช้ทางมะพร้าวเป็นเชื้อฟืน เนียนแซะน้ำตาลก็แบบเดิม เปลี่ยนไปแค่กระบอกน้ำตาล ขอบคุณน้ายอดมากครับ...

[ครับ..ทำน้ำตาลเจ้าสุดท้ายของบางกะเจ้า...ถ้าลุงพงษ์เลิกทำ..ที่นี่ก็จะไม่มีให้ดูกันแล้วครับ]

...ยังใช้ไม้พะองแบบเดิมๆ ใช้ทางมะพร้าวเป็นเชื้อฟืน เนียนแซะน้ำตาลก็แบบเดิม เปลี่ยนไปแค่กระบอกน้ำตาล ขอบคุณน้ายอดมากครับ...

ครับ..ทำน้ำตาลเจ้าสุดท้ายของบางกะเจ้า...ถ้าลุงพงษ์เลิกทำ..ที่นี่ก็จะไม่มีให้ดูกันแล้วครับ